چطور بلاکچین میتواند به کاربرانش قدرت بیشتری بدهد؟
بیگ بنگ: چند ماه اخیر برای فیسبوک دوران خوشایندی نبوده است. این ماه وقتی مشخص شد این شبکه اجتماعی کنترل اطلاعات شخصی 50 میلیون کاربر خود را از دست داده و اصلا به این تخطی خود اعتراف نکرده است، لیست خسارات گزارش شده به اوج خود رسید. به نظر می رسد این افشاگری موجب ترس عموم شده – سهام فیسبوک نیز کاهش یافته است.
به گزارش بیگ بنگ، کمیسیون تجاری فدرال ایالت متحده تحقیقات خود را آغاز کرده و موج رو به رشدی از کاربران و منتقدان از هشتگ حذف فیسبوک استفاده می کنند. این نگرانی کاربران کاملا قابل توجیه است. در حقیقت منتقدان سالهاست در مورد به خطر افتادن حریم خصوصیشان در فیسبوک اخطار دادهاند. در سراسر شبکه وب و حتی در دنیای واقعی، این شبکه اجتماعی به یک دنبال کننده مستمر و بیرحم نسبت به جنبشها و فعالیتهای کاربرانش تبدیل شده است.
اگرچه این اخطارها تا حدی نادیده گرفته شدند، چرا که فیسبوک ناجوانمردانه این اطلاعات را مبادله می کند. همچنان که در حال پردازش احساسات ضد و نقیضمان نسبت به فیسبوک هستیم، یک سوال کلیدی مطرح می شود که آیا راهی هست که علاوه بر استفاده از این شبکهها، از بدترین جنبههای رسانههای اجتماعی مثل تهدیدات حریم خصوصی که برای کاربران در صنعت نشر ِ آنلاین وجود دارد، خلاص شویم؟ خوشبختابه جواب این سوال مثبت است و یکی از دلایل امکانپذیر بودن چنین چیزی “بلاکچین”، تکنولوژی متکی به بیت کوین است.
برای شروع، بلاکچین وعدۀ تغییر صنعت دیجیتال را داده است. در حال حاضر فیسبوک، گوگل و ویزا؛ عملاً مالک توانایی شما در اثبات هویتتان در اینترنت هستند. بلاکچین امکان ایجاد و اثبات هویت مستقل آنلاین برای شما را ممکن می کند. طبق گفتههای کالیا یونگ(KaliyaYoung) متخصص بلاکچین، که در محافل حرفهای آنلاین بعنوان “شناسه زن”(Identity Woman) شناخته می شود، گفت:« البته که هویت زن دارای مشکلات هویتی است.» و در حالی که می خندد میگوید که خیلیها اسمش را چالش برانگیز میدانند.
یونگ عضو خبرگان منطقه دره سیلیکون(Silicon Valley) است که هر چیزی را، از تکنولوژی Uber گرفته تا شبکههای اجتماعی و مشکلات آنها، پیشبینی می کند. او در سال 2005 در تأسیس کارگاه هویت اینترنتی مشارکت داشت، که اخیراً هم ثابت کرده مشکل هویتی تا حد زیادی قابل حل است. همانطور که گفتیم، ما باید از توسعۀ استانداردهای باز برای هویت کاربر محور، پشتیبانی کنیم. حمایت از این استانداردها باعث می شود مردم مالک مسیرهای دیجیتالی خود در اینترنت باشند که از مشکل وجود یک شرکت بزرگ که مالک هویت همه است و یا دولتها که ارائه دهندگان هویتهای پیش فرض هستند، جلوگیری می کند.
این مفهوم امروزه بعنوان “هویت مستقل” شناخته می شود. این تصوری آیندهنگرانه است، در واقع آنقدر آیندهنگرانه که متقاعد کردن بنیادها و مؤسسات غیرانتفاعی برای حمایت از آن بسیار سخت است. یونگ مجبور بود قبل از آنکه به موسسات بفهماند چگونه این شبکهها میتوانند به مشکل تبدیل شوند، مفهوم اولیۀ شبکه اجتماعی را برایشان شرح دهد. بعداً مشخص شد که چالشهای تکنیکی عمیقی نیز وجود دارد. طبق گفتههای یونگ، برای از میان برداشتن یک مانع پس از دیگری به حدود 15 سال تلاش یک “سیستم هویت مستقل” نیاز است.
در حال حاضر، بلاکچین همگام با تلفنهای هوشمند، معادلات را عوض کرده است. سیستمی که یونگ توصیف می کند، به افراد این امکان را میدهد که کلیدهای رمزنگار شخصی برای خود ایجاد کنند، و در یک بلاکچین ذخیره کرده و از طریق آن تلفن خود را مدیریت کنند. این کلیدها می توانند برای بهبود ِ هویت آنلاین کاربر استفاده شوند، به علت باز بودن و غیرمتمرکز بودن بلاکچینها یونگ اظهار می کند که “بلاکچین یکی از مشکلاتی که به سختی قابل حل بود را حل می کند، چگونه می توان مسیر کنترلی فرد محور داشت که هیچکس دیگری آن را کنترل نکرده یا در اختیار او نیست؟” چنین سیستمهایی را شرکتهایی مثل IBM گرفته تا کمپانیهای کوچکتر شامل Sovrin و Evernym در حال برنامهریزی و ساختشان هستند.
این سیستمها می توانند مشکلاتی را که یونگ از آنها بعنوان “خانه تلفن”(Phone Home) یاد می کند را نیز حل کنند، به این صورت که این سیستم به کاربران اجازه می دهد در هر جایی که هستند بدون نیاز به بازگشت به سرور مرکزی، هویت خود را تأیید کنند. این به آن معناست که تأییدات انجام شده بصورت فعالانه کنترل نمی شوند. حتی یک طرح پیشنهادی در میان توسعه دهندگان، به این صورت است که برای هر سایت از یک شناسه متفاوت استفاده می کند -این کنترل غیرفعالانه مانع این می شود که هر ناظر بیرونی آنها را مرتبط کرده و خود یک پروفایل بسازد.
اما به گفتۀ یونگ هیچکدام از اینها به معنای این نیست که از نوعی شخصیسازی که به نفع کاربران اینترنت باشد، دست بکشیم. یونگ ایدۀ “قطره باران داده” (Data Raindrop) را مطرح کرد، یک بسته گسسته از دادهها که تجربه یک کاربر را بهبود میبخشد و به ناشران اجازه میدهد بدون تماس مستقیم با افراد تبلیغات با کیفیت خود را انجام دهند.
یونگ افزود “باعث خوشحالی من است که بگویم، من یک زن هستم، در آوکلند زندگی میکنم، بیش از 40 سال سن دارم و اردو رفتن را دوست دارم”این اطلاعاتی در مورد من است، که ممکن است به شما کمک کند بفهمید خوانندگان شما چه کسانی هستند. این عالی است اما بدان معنا نیست که شما نیازی دارید بدانید که من چه کسی هستم.”من خواستار مبادله اطلاعات هستم، اما دوست ندارم تحت کمین کسی باشم یا توسط کسی تعقیب شوم. اینها دو مقوله متفاوت از هم هستند.”
همچنین هویت توزیع شده باعث حذف فرد واسط می شود، که این به نفع ناشران، سازندگان و مصرفکنندگان خواهد بود. یونگ میگوید، “وقتی گروه زیست محیطی یا بند مورد علاقهام را دنبال کردم، در واقع میخواستم هر حرفی که برای زدن دارند را بشنوم. و فیسبوک نیز آنها را محفوظ نگه داشته تا کارهایی که می کنند را به من بگوید. شوخی می کنید؟ این تکنولوژی میتواند پایانی بر این موضوع باشد.”
اما همه اینها فقط زمانی اهمیت دارند که کاربران با این زیربنای هویتی جدید خود را وفق دهند. بلاکچین از طریق معروفترین ویژگیاش به ما یک فرصت بزرگ پیشنهاد می دهد: ارز رمزی. در اذهان عمومی بلاکچین و ارز رمزی با هم اشتباه گرفته می شوند. برای روشنسازی، ارز رمزی اساساً نوعی حمایت مالی از شبکه میزبان ِ سرورهاست که باعث کار کردن بلاکچین می شود. از همین طریق این پول به هدایت اقتصاد گستردهتر بدون هیچ برنامهریزی مرکزی کمک می کند، همچنین ارز رمزی در تخصیص منابع به شبکههای غیرمتمرکز کمک می کند.
ما نمیتوانیم برای داشتن اطلاعات، هویت و روابطمان به آسانی به شرکتهای بزرگ متمرکز اعتماد کنیم. اما کالیا یونگ پیامی خوش دربارۀ سیستمهای هویت متمرکز دارد که میتواند برای ایجاد این گریز اساسی باشد: آنها فقط در گوشهای خواهند بود، در حالی که حمایت لازم را به اعمال خواهند کرد. او میگوید: «این کار برای سال آینده اجرایی خواهد بود، همه کسانی که در کار انتشار هستند و خواستار آن میباشند که هرکس شناسه غیرمتمرکز ِ خود را داشته باشد و به سیستمهای عامل خود متصل شود، لطفا از جای خود بلند شوید و به آن جامه عمل بپوشانید!»
ترجمه: سیندخت سرلک/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: futurism.com
با سپاس…
راستش هیچی نفهمیدم
جالب بود اما محدودیتهای بارزی هم داره بلاک چین که همون مقیاس پذیری اون هستش. چون تراکنشها باید توسط تمام کاربران تایید بشه تا بلاک جدید ایجاد بشه در عین حال آزادی به معنای واقعی رو توی فضای مجازی به ارمغان میاره. متاسفانه کشور مون علی رغم پتانسیل بالا برای ورود به حوزه بلاکچین و رمز ارزها طبق عادت معهود موضع منفعلانه اتخاذ کرده و مانند روزهای اول اینترنت بیشتر پذیرنده و کنترل کننده هست تا تولید کننده.