بیگ بنگ: چرا وجود سیارات فرا خورشیدی قابل سکونت، خبر بدی برای آینده بشریت است؟ هفته گذشته دانشمندان خبر کشف سیاره  Kepler-186f را اعلام کردند که در فاصلۀ 492 سال نوری از ما قرار دارد.  Kepler-186f یک سیاره ویژه است چرا که اولین سیاره ای است که تقریبا اندازه زمین بوده و در منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار دارد. با این حال، چیزی که خبر را خوشایند نمی کند این است که این کشف به میزان اندکی باور ما درباره انقراض بشر در آینده کوتاه مدت را افزایش می دهد.

تصویری هنری از سیارۀ زمین‌مانند Kepler 186f که در ناحیه‌ی سکونت‌پذیر ستارۀ خود قرار گرفته است
تصویری هنری از سیارۀ زمین‌مانند Kepler 186f که در منطقه ی قابل سکونت ستارۀ خود قرار گرفته است

تلاش برای حل پارادوکس فرمی* بیان می کند که ، چرا با وجود میلیاردها منظومه خورشیدی در کهکشان ما که ممکن است زندگی در آنها تکامل پیدا کرده باشد ، بیگانگان هنوز پیدا نشده اند؟ آیا ما تنها هستیم ؟پاسخ این پرسش، برای بیش از 50 سال مورد بحث بوده است. توضیحات داده شده برای این موضوع شامل کم بودن تعداد سیارات زمین مانند و همین طور مولکولهای خود همانندساز می باشد. احتمالات دیگر شامل جهش غیر محتمل سلولهای پروکاریوتی ساده ( که فاقد اندامک های تخصص یافته و غشا دار هستند ) به سلولهای یوکاریوتی پیچیده است و در نهایت اینکه این انتقال ( از سلولهای پروکاریوتی به سلولهای یوکاریوتی ) بیش از یک میلیارد سال در زمین زمان برده است.

طرفداران فرضیه کم بودن تعداد سیارات زمین مانند ، استدلال می کنند که تکامل زندگی پیچیده، نیازمند شرایط ایده آل بسیار زیادی است. علاوه بر این ، برای اینکه زمین در منطقه قابل سکونت قرار داشته باشد ، ستاره ما باید به اندازه کافی از مرکز کهکشان دور باشد تا از تابش پرتوهای زیان بار در امان باشد. همچنین غول های گازی منظومه ما باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا بتوانند سیارک هایی که در مسیر زمین قرار دارند را ببلعند و ماه بزرگ و غیر معمولی ما ، انحراف محور زمین را تثبیت می کند که باعث به وجود آمدن فصول مختلف می شود.

اینها فقط چند پیش نیاز برای زندگی پیچیده هستند. پیدایش زبان نمادین ، ابزار و هوش به شرایط مناسب دیگری نیاز دارد. بیایید امیدوار باشیم که  Kepler-186f بیهوده باشد ! هنگامی که پارادوکس فرمی مطرح شد ، تصور می شد سیارات خودشان منحصر به فرد و نادر باشند، اما از آن زمان به بعد ابزارهای نجومی وجود صدها سیارات فرا خورشیدی را نشان دادند که در واقع مانند یک تکه یخ شناور در یک کوه یخی عظیم هستند. اما کشف هر سیاره زمین مانند مثل سیاره Kepler-186f احتمال اینکه هیچ سیاره ای به جز زمین نمی تواند از حیات پشتیبانی کند را کمرنگ می کند.

اگر در Kepler-186f در منطقه قابل سکونت ( کمربند حیات ، فاصله ای از ستاره است که در آن فاصله انتظار وجود آب مایع و احتمالا زندگی می رود ) قرار داشته باشد و زندگی هوشمند در آن باشد ، این واقعا خبر بدی برای بشریت است! ما ممکن است انتظار وقوع فاجعه هم از طرف موجودات بیگانه و هم از طرف خودمان را داشته باشیم. در مورد کپلر این سیاره هنوز دلایل بسیاری داریم که فکر میکنیم زندگی هوشمند در آن به وجود نیامده است. جو آن ممکن است برای جلوگیری از انجماد بیش از حد نازک باشد، یا ممکن است فاقد جزر و مد باشد که باعث به وجود آمدن یک محیط ثابت می شود. کشف این شرایط خشن می تواند مایه دلگرمی ما باشد.

نیک بوستروم فیلسوف می گوید : سکوت آسمان شب، طلایی است. در جستجو برای زندگی فرا زمینی ، هیچ خبری، خبر خوب نیست. این امر به طور بالقوه ، آینده ای بزرگ برای بشریت را وعده می دهد.

* پارادوکس «انريكو فرمي» بیان می کند که ، چنانچه زندگي فرا زميني حقيقتا در عالم كيهاني وجود مي داشت، موجودات فضايي تاكنون به زمين آمده بودند، چرا كه عمر زمين زمان و فرصت لازم براي پيوستن به زمينيان را براي آنها فراهم مي آورد.

ترجمه و ارسالی از : آرش همایون فرد

منبع: theconversation

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

7 دیدگاه

  1. فرضیه ذهن فریب انگیز رو میشه تو پاسخ های متعصبانه دوستان دید. گرچه آفریننده این ویژگی را به ذهن عطا کرد تا مانع از کمرنگ شدن امید در انسان شود اما ارزش هر کس به میزان درک و فهم او از جهان هستی بر مبنای تحقیق، تفحص و مطالعه علمی است و نه شبه علمی.
    این که ما هر دانشمندی که قطعاً صد هزار درصد از ما باهوش تر بوده و نابغه تشریف داشته اند را در عین پایین بودن سطح دانش و درک خود می کوبیم، آیا این همان روش فون دانیکن نیست؟
    یک طرف پارادوکس فرمی بر مبنای آمار و احتمالات هست، این که تعداد زیادی از سیارات حتی در کهکشان راه شیری می باید میزبان حیات و حتی حیات هوشمند باشد. قسمت دوم تناقض مبتنی بر مشاهدات و واقعیت هست. اگر ان همه سیاره وجود دارد پس چرا ساکنان آن را مشاهده نمی کنیم؟
    منظور از مشاهده، توهمات جناب اریک فون دانیکن نیست، منظور چیزی در حد سناریوی جنگ های ستاره ای رابرت لوکاس مرحوم است.
    اگر عالی جنابان عشق یوفو قادرند تعصب خود را کنار بگذارند، بیایند و بگویند روی سیاره زمین چند نوع موجود ذی حیات وجود دارد و با توجه به این که فقط از میان این چند میلیون گونه فقط انسان دارای هوش لازم برای سفر فرازمینی است، بیایند بر مبنای شواهد جلوی چشمشان بر روی زمین محاسبه نمایند که احتمال ظهور حیات هوشمند چند درصد است تا ببینند حق به امثال فرمی خواهد رسید یا استاد تمام های کانال های تلگرامی.

  2. به عقیده من کشف سیاراتی که میزبان نوع دیگری از حیات هستند نشان می دهد که فاکتور هایی که به زیست پذیری سیاره زمین کمک کردند و شرایط محیطی اون رو مناسب ساخت حیات کردند یک لطف و معجزه الهی نبوده است چون. این اتفاق (ایجاد واکنش های پیچیده حیات ) در شرایط محیطی سیارات دیگر نیز امکان پذیر بوده است پس حیات میشه یک امر طبیعی و بدیهی و با وجود تریلیون ها سیاره در ابعاد گوناگون که در فواصیل متفاوت حول میلیاردها ستاره میچرخند و هر کدام حالت متفاوتی نسبت به خورشید منظومه خود دارند ، زمین و حالت ایده آل آن با خورشید یک گزینه تصادفی از میان تریلیون ها حالت مختلف دیگر بوده که برای سیارات جهان رخ داده است الزاما به این معنا نیست که خداوند بر ما موهبت خاصی ارزانی داشته است

    1. عالی! کاملا موافقم این اکتشافات باعث میشه که در نظر بگیریم که ما حاصل یک احتمال از بین احتمال های موجود برای تشکیل یک سیاره قابل سکونک هستیم و حیات یک امر غایی نیست که زمین و اسمان در اون برای وجود انسان افریده شده باشند.

  3. فرا زمینی ها که یه عمره دارن میان رو زمین هزاران مدرکو سندو فیلمو عکسم هست منتها باید شرایط رو در نظر بگیریم همین سیاره ای که نام برده شد اگرحیات هوشمندی داخلش باشه از کجا معلوم هنوز از تیرو کمون استفاده نمیکنند یا وسایل مشابه فیلم هندی که نیست همه به جز ما امکان سفر کهکشانی داشته باشن بعضی هاشونم هنوز در عصر حجر مختص به خودشون هستند به همین سادگی.

  4. به نظر من عمر زمین که ابدی نیست عمر انسانها هم ابدی نیست روزی هم هست که انسانی وجود نداشته باشد عمر زمین هم خیلی زیاد بوده ما نیز موجودات هوشمندی هستیم و نیز به گفته ی البرت انیشتین 1 هزارم انچه در اختیارمان هست را نمیشناسیم پس چه عیبی داره مو جودات هوشمندی غیر از ما وجود داشته باشند که اسم برخی از انان راهم میدانیم در ضمن منابع انرزی های فسیلی در زمین محدودند وبحث منابع ابدی تر مثل انرزی اتمی و جود دارد ایا امکان این انرزی غیر از زمین در جاهای دیگر نیست در کل میتوان نتیجه گرفت اگر موجودی هوشمند خاک تنی “غیر از انسان وجود ندارد یا اگر هست نیاز به انرزی ندارند ویا دارند و عقب مانده اند که در هر دو صورت به ضرر ما نیست و اگر این موجودات فوق پیشترفته باشند همه چیز رامیدانندپس جای هیچ نگرانی ای نیست اگر انان باشند زندگی ما هیجانی تر میشود و دیگر تنها نیستیم

  5. این پارادوکس بشدت بچگانه و بی ارزشه! چون اولا اون موجودات محدود به قوانین طبیعت اند یعنی هم عمر محدود دارند و هم محدود به سرعتن؛ تازه اگه از خطرات گرانشی سر راهشونم بگذرن! درضمن چنین کسانی که تونستن انرژی رو به نحو شگفت آوری مورد بهره برداری قرار بدن و از چنان علم برتری برخوردارند پس شعوری ماورای انسانیت دارن. چون علم مگه از چی میاد؟ از درک و تفکر و شعور و احساس عمیق به ذات طبیعت. پس اونا بسیار متعالی ترن؛ و تازه شاید مارو هم میلیونها سال پیش یافتن ولی ترسیدن که بیان، فکر کردن احتمالا ما آدم خوار باشیم!!! چون ما نسبت به اونا از علم کمتری برخورداریم. ای کاش چنین موجوداتی هرچه سریعتر بیان و دانشمندای عقب مانده ما رو کمکشون کنن!