بیگ بنگ: مؤلف کتاب، پرفسور ویلیام هرمان، شاعر و جامعه‌شناس آلمانی، هم سخن و روایتگر چهار گفتگوی تاریخی با دانشمند پرآوازه‌ای همچون آلبرت اینشتین است.
اینشتین و شاعر: در جستجوی انسان کیهانی
——————–
Einstein & The Poet
In Search Of The Cosmic Man
نویسنده: ویلیام هرمان
ترجمه: ناصر موفقیان
انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
موضوع: علوم و فلسفه
چاپ چهارم، تهران، ۱۳۹۰
تعداد صفحه: ۲۵۲
در این کتاب، ویلیام هرمان برای نخستین بار در متن رویدادهای تاریخی آلمان، اروپا و آمریکای پرتشنج ربع قرن بین ۱۹۳۰ و دهه‌ی ۱۹۵۰، چهار گفت و گوی پر بار و جدل آمیزی را که با اینشتین داشته است، برایمان وصف می‌کند. توصیف این گفتگوها با چنان دقت و وسواسی صورت می‌گیرد که خواننده عملاً خود را همان فضای تاریخی، در همان اتاق و رو در روی اینشتین احساس می‌کند. موضوع گفت و گوها به مناسبت رویدادهای تاریخی و علمی روز با تبادل نظرهایی درباره‌ی شعر و عرفان و احساس و عاطفه و کشف شهود، از یک سو، و علم و آزمایش و ماده و انرژی و گرانش و نسبیت و بعد چهارم، از سوی دیگر شروع می‌شود.
ولی دامنه‌ی کلام به تدریج گسترش می‌یابد و به مضامینی ملموس‌تر همچون جنگ، صلح، همکاری کلیسای کاتولیک و نظام هیتلری، سیاست‌های ضدسامی، جنگ‌های صلیبی، نقش هراس‌انگیز صنایع نظامی، آینده‌ی بشریت و حتی مسئله درست یا نادرست بودن مهاجرت یهودیان اروپا به فلسطین و ایجاد یک کشور یهودی کشیده می‌شود. نخستین گفت وگوی شاعر و اینشتین در آپارتمان اینشتین در برلین در سال ۱۹۳۱ و درست در زمانی صورت می‌گیرد که گروه‌های حمله نازی‌ها خیابان‌های برلین را قبضه کرده‌اند و هیتلر در آستانه کسب قدرت است. ویلیام هرمان، طبق وعده‌ی ملاقات قبلی، هنگامی که به آپارتمان اینشتین می‌رسد که مرد و زن مشکوکی مجهز به بمب دستی در برابر آپارتمان اینشتین انتظار می‌کشند و همه‌ی اهل خانه را تهدید به انفجاری بزرگ می‌کنند.
در چنین شرایطی است که ویلیام هرمان شاعر عارف مسلک و ضد جنگ، با استفاده از سمت خود به عنوان مفسر آموزشی در رادیو آلمان مأیوسانه می‌کوشد تا با پخش گفت وگوهایی که با اینشتین ترتیب داده است، نبوغ ذاتی و شخصیت اخلاقی و علمی او را در برابر نبوغ سیاه و شخصیت کاذب و تباهی‌آفرین هیتلر قرار دهد تا شاید جهموری آلمان را از سقوط نجات دهد.
در گفت و گوی دوم شاعر و اینشتین که در پرینستون در سال ۱۹۴۳ صورت می‌گیرد، بحث با اصالت یا عدم اصالت وجود ماده شروع می‌شود ولی به‌تدریج به رویدادهای هولناک نخستین سال‌های سلطه‌ی نازی‌ها بر آلمان و اروپا کشیده می‌شود و اینشتین توضیح می‌دهد که چرا از صلح‌طلبی مطلق و بی‌‌قید و شرط به صلح‌جویی مشروط روی آورده است. در جریان گفت‌وگوی سوم در سال ۱۹۴۸، سخن از ضرورت نوعی نگرش کیهانی به امور جهان پیش می‌آید و شاعر از این قصد عارفانه‌ی خود سخن به میان می‌آورد که درصدد است همه‌ی کیش‌ها و ادیان عالم را تجربه کند تا شاید راهی برای وحدت و یگانگی همه‌ی افراد بشر کشف نماید.
گفت‌وگوی چهارم متمرکز بر توصیه‌های اینشتین به دانشجویی از دانشگاه هاروارد است که از فرط بی‌هدفی و درماندگی ذهنی به آستانه‌ی خودکشی رسیده و دلیلی برای زندگی نمی‌یابد و اینشتین نیز از رؤیای آرمانی خود برای ایجاد نوعی پارلمان جهانی جوانان سخن به میان می‌آورد و اعلام خطر می‌کند که چنانچه جنگ جهانی سوم آغاز گردد، شاید تنها یک چهارم از بشریت از مرگ و نابودی قطعی مصون بمانند. در جریان این گفت‌وگوها، برای نخستین بار شواهد و اسناد تاریخی و علمی کم‌نظیری درباره‌ی واقعیت پشت پرد‌ه‌ی آن سال‌ها و همچنین در مورد بسیاری از شخصیت‌های علمی، سیاسی، مذهبی و اجتماعی اروپا و آمریکای آن زمان آشکار می‌گردد که نه فقط از نظر تاریخ علم بلکه از دیدگاه تاریخ عمومی نیز قابل مطالعه و تفکرانگیز به نظر می‌رسند.
فهرست مطالب:
توضیح ناشر
یادداشت مترجم
تقدیم‌نامه
سپاس‌گذاری
نخستین گفت وگو
دومین گفت وگو
سومین گفت وگو
چهارمین گفت‌وگو
پی‌نوشت
پی‌گفتار
