بیگ بنگ: تیمی بین المللی از دانشمندان بریتانیا، آمریکا و سوئد، با استفاده از یک تکنیک امتیاز دهی ژنتیکی، تنها با استفاده از دی‌ان‌ای عملکرد خواندن را طی دوران مدرسه پیش بینی کرده است.

به گزارش بیگ بنگ، این مطالعه به سرپرستی ساسکیا سلزم، دانشجوی دکترای روان پزشکی رشد و ژنتیک اجتماعی در کالج کینگ لندنِ بریتانیا، نشان داده است که یک امتیاز ژنتیکی که حدود ۲۰۰۰۰ دی‌ان‌ای گوناگون را در بر می گیرد، اختلافی پنج درصدی را در عملکرد خواندن کودکان توجیه می کند. در عملکرد خواندنِ دانش آموزانی که بیشترین و کمترین امتیازهای ژنتیکی را دارا هستند، به میزان دو سال کامل تفاوت وجود دارد.

این یافته ها بر امکان استفاده از امتیازات ژنتیکی به منظور پیش بینی نقاط ضعف و قوت یادگیری در کودکان تاکید دارد. سلزم و همکارانش می گویند:«این امتیازات یک روز می توانند برای شناسایی و مهار زودهنگام دشواری های خواندن به کار روند، به جای آنکه صبر کنیم تا در مدرسه این مشکلات در کودکان بروز پیدا کنند.» این دانشمندان امتیازات ژنتیکی برای موفقیت تحصیلی را بین ۵۸۲۵ نفر از اشخاص تحت بررسی در مطالعه ٬رشد اولیه دوقلوها (TEDS)، مبتنی بر آن دسته از تفاوت های ژنتیکی که برای موفقیت آموزشی مهم هستند، محاسبه نمودند. سپس آنها این امتیازات را با توجه به توانایی خوانش بین سنین ۷ تا ۱۴ سال در قالب یک نقشه به تصویر در آوردند.

محققان توضیح دادند:«حال این امکان وجود دارد تا امتیازات ژنتیکی انفرادی معینی، تحت عنوان امتیازات چند عاملی گسترده ژنوم(GPS) پدید آوریم. ما با استفاده از یک GPS در سال‌های تحصیلی، توانایی خواندن را در مقاطع تحصیلی برنامه آموزشی​ رسمی بریتانیا، یعنی مقطع اول(هفت سالگی)، مقطع دوم(دوازده‌سالگی)، مقطع سوم(چهارده سالگی)و غیره، و همچنین از تست های خوانشی که از ۵۸۲۵ نفر بریتانیاییِ بی ارتباط به یکدیگر گرفته شده بود، پیش بینی نمودیم.»

این امتیازات ژنتیکی تا پنج درصد تفاوت را در توانایی خواندن و تفسیر کودکان به نمایش گذاشتند. این ارتباط بین ژنتیک و توانایی خواندن، حتی بعد از به حساب آوردن معیارهایی از قبیل توانایی شناختی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده همچنان اهمیت خود را حفظ نمود. بنیانگذاران پژوهش اظهار داشتند:«گرچه ممکن است پنج درصد مقدار نسبتا کمی محسوب شود، در مقایسه با سایر نتایج بدست آمده در رابط با خوانش، قانع کننده تر است. برای مثال تفاوت های جنسیتی تنها کمتر از یک درصد از تفاوت های خوانش را در بین کودکان توجیه می کند.»

سلزم افزود:«اهمیت امتیازات چند عاملی (پلی ژنی) در این است که امکان پیش بینی خطر ژنتیکی و برگشت پذیری را در سطح فردی، فراهم می سازد. این امر با مطالعه دوقلوها تفاوت دارد؛ مطالعه ای که تاثیر کلی ژنتیک را در بین گروه بزرگی از افراد بیان می دارد. ما بر این باور هستیم که این پژوهش نقطه آغازین مهمی را برای کاوش تفاوت‌های ژنتیکی در خوانش، با استفاده از امتیازات چند عاملی در اختیار ما قرار می دهد. برای مثال، این امتیازات، می توانند تحقیق بر روی انعطاف پذیری به منظور متحول ساختن مشکلات خوانش و نحوۀ پاسخ فرد به فرد کودکان به مداخله های مختلف را میسر سازد.»

بنیان گذار ارشد پژوهش، پروفسور رابرت پلومین که وی نیز در کالج کینگ فعالیت دارد، بیان داشت:« ما امیدواریم این یافته ها به اتخاذ تصمیمات سیاسی بهتری منجر شود که تفاوت های ژنتیکی کودکان در خوانش را شناسایی کرده و به آنها احترام می گذارد.» این یافته ها به صورت آنلاین در نشریۀ Scientific Studies of Reading منتشر شده است.

ترجمه: شقایق دانه کار/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sci-news.com