بیگ بنگ: محققان موسسه ریکن ژاپن و سازمان فضایی ژاپن در رصدخانه رادیویی ALMA واقع در شمال شیلی برای اولین‌بار میدان مغناطیسی موجود در نزدیکی دو سیاهچالۀ غول‌پیکر را مورد بررسی قرار دادند.

به گزارش بیگ بنگ، نکته عجیب این است که، به نظر نمی رسد قدرت این میدان‌های مغناطیسی برای به وجود آوردن ِ هاله‌ها و ابرهای پلاسمای آتشین در اطراف سیاهچاله‌های مرکزی کهکشان‌ها کافی باشد. مدت‌هاست که محققان می دانند سیاهچاله‌های غول پیکر، گاهی اوقات کهکشان‌های میزبان خود را تحت تاثیر قرار می دهند. این سیاه‌چاله‌ها دارای ابرهای پلاسمای آتشینی هستند که، مانند کرونای اطراف خورشید عمل می کنند. در سیاه‌چاله‌ها، این هاله‌ها می توانند تا دمای یک میلیارد درجه سانتیگراد داغ شوند. مدت‌ها تصور می شد که، مانند انرژی خورشیدی، هاله‌ها با انرژی میدان مغناطیسی گرم می شوند. با این حال، هنوز میدان مغناطیسی ِ اطراف سیاه‌چاله‌ها به خوبی بررسی نشده، و مکانیزمش درک نشده است.

در یکی از مقالات منتشر شده در سال 2014، گروهی از محققان پیشنهاد کردند که الکترون‌های موجود در پلاسمای اطراف سیاهچاله‌ها، نوعی نور خاص را تولید می کنند، این نور به عنوان تابش سنکروترون شناخته می شود و در نیروی مغناطیسی نیز وجود دارد. به طور خاص، این پرتو در گروه امواج رادیویی قرار می گیرد، به این معنی که دارای امواج الکترومغناطیسی با طول موج طولانی و فرکانس پایین است.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر، دانشمندان تصمیم گرفتند تا اطلاعاتی را از دو سیاهچاله “نزدیک” به ما بدست آورند که اولی در هسته کهکشانی فعال: IC 4329A، قرار دارد و حدود 200 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. دومنی سیاهچاله نیز در کهکشان NGC 985، واقع شده که حدود 580 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. بنابراین محققان با استفاده از رصدخانه ALMA در شیلی شروع به کار کردند و مشاهدات خود را با یافته‌های دو تلسکوپ رادیویی دیگر از رصدخانه VLA ایالات متحده و رصدخانه ATCA در استرالیا، که دارای باند فرکانس ِ اندکی متفاوت بودند، مقایسه کردند.

این تیم متوجه شد که میزان انتشار امواج رادیویی علاوه بر انتشار گازهای «فواره‌ای» که توسط سیاهچاله‌ها تولید می شود، ناشی از “تابش سنکروترون” نیز می باشد. این تابش به طور طبیعی ممکن است از حرکت الکترون‌ها در یک میدان مغناطیسی بسیار قوی نیز رخ دهد و این تابش در تمام طول موج‌ها از پرتو گاما گرفته تا امواج رادیویی دیده شده‌است. خصیصه ویژه این نوع تابش قطبش و طیف آنهاست. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astrophysical منتشر شده است.

ترجمه: سهیلا دوست پژوه/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: phys.org