بیگ بنگ: خوشه ستاره‌ای کروی 47 Tucanae جواهر آسمان جنوب است. این خوشه با نام NGC 104 نیز شناخته می‌شود و در هالۀ کهکشان راه شیری همراه با حدود 200 خوشۀ ستاره‌ای کروی دیگر پرسه می‌زند.

دومین خوشه کروی درخشان (بعد از اُمگا قنطورس) که از سیاره زمین دیده می‌شود در حدود 13000 سال نوری با ما فاصله دارد و می‌توان آن را با چشم غیرمسلح در آسمان ابر کوچک ماژلانی در صورت فلکی توکان مشاهده کرد. این خوشۀ متراکم از صدها هزار ستاره در گستردگی حدود 120 سال نوری، تشکیل شده است. ستاره‌های غول پیکر سرخ در حومه خوشه به شکل ستاره‌های مایل به زرد به راحتی در این پرترۀ تلسکوپی عمیق مشاهده می‌شوند.

همچنین این خوشه کروی منزلگاه ستاره‌ای با نزدیکترین مدار شناخته شده به دور سیاهچاله است. به گفته اخترشناسان یک ستارۀ کوتوله‌ی سفید، در گرانش سیاهچالۀ این خوشه به دام افتاده و با سرعت سرسام‌آور ۱۲ میلیون کیلومتر بر ساعت به دورش می‌چرخد. ستارۀ کوتوله سفید در فاصله‌ای به طول ۲.۵ برابر فاصله بین زمین و ماه در حال چرخش به دور سیاهچاله است. محققان معتقدند، سرانجام بیشتر ماده از کوتوله سفید به سمت سیاهچاله کشیده می‌شود و آن را نابود می‌کند.

سایت علمی بیگ بنگ / منابع: astronomynow.com , apod