بیگ بنگ: اخترشناسان سیاهچاله‌ای با بیشترین سرعت رشد در جهان یافتند که هر دو روز جرمی معادل دو برابر خورشید ما را میخورد، این سیاهچاله که عصر تاریک کیهان مربوط می شود بیش از ۱۲ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. زمانیکه تخمین زده می شود این سیاهچاله جرمی معادل 20 میلیارد برابر خورشید و رشدی معادل یک درصد در هر یک میلیون سال را داشت.

به گزارش بیگ بنگ، به گفتۀ “کریستین ولف” کیهان‌شناس دانشگاه ملی استرالیا: « اگر این غول در مرکز راه شیری قرار داشت، شکل‌گیری حیات بر روی زمین را به دلیل انتشار مقادیر زیادی از پرتو ایکس، غیر ممکن می کرد.» این سیاهچاله بسیار سریع رشد می کند و هزاران برابر بیشتر از یک کهکشان می درخشد و به دلیل گازهایی که روزانه می بلعد، سبب گرما و اصطکاک میشود، اگر این غول در مرکز کهکشان راه شیری قرار داشت 10 برابر روشن‌تر از ماه کامل دیده می شد و از آن بعنوان یک نقطه فوق‌العاده درخشان که تقریبا دیدن تمام ستاره‌ها در آسمان را غیرممکن می کرد، یاد می شد.

انرژی آزاد شده از این سیاهچالۀ پرجرم که بعنوان اختروش نیز شناخته می شود بیشتر نور فرابنفش است و همچنین پرتو ایکس نیز ساطع می کند. زمانی که جهان در حال گسترش بود فضا این موج نورها را پخش کرد و آنها رنگش را عوض کردند، سیاهچاله‌هایی که سریع رشد می کنند بسیار نادر هستند و دانشمندان ماه‌ها در جست و جوی آنها بودند، تلسکوپ سازمان فضایی اروپا که حرکت‌های کوچک اجرام آسمانی را اندازه‌گیری می کند به دانشمندان برای این کار کمک کرد. تلکسوپ گایا تایید کرد که این جسم که آنها یافته‌اند نامزد یک سیاهچاله بسیار بزرگ است، همچنین کشف این سیاهچالۀ غول‌پیکر با استفاده از طیف نگار 2.3 متری تلسکوپ ANU که رنگ‌ها را در چند طیف جدا می کرد، تایید کرد.

دکتر ولف مدیر این مطالعات گفت: «ما نمی دانیم که این سیاهچاله چگونه به این بزرگی و سرعت در نخستین دوران ِ جهان رشد کرده است. این نوع سیاهچاله‌ها بسیار درخشان هستند و می توانند بعنوان یک فانوس کیهانی برای مطالعه و شکل‌گیری عناصر در نخستین دوران کیهان مورد استفاده قرار گیرند. دانشمندا می توانند سایه اشیایی که در جلوی این سیاهچاله‌ غول‌پیکر قرار دارند را مشاهده کنند. سیاهچاله‌هایی که سریع رشد می کنند کمک می کنند که تیرگی اطراف سیاهچاله‌ها که با یون‌های گازی روشد می کنند، روشن شود که جهان را شفاف‌تر می کند. ابزارهایی که روی تلسکوپ‌های بسیار بزرگ زمینی ساخته می شوند در دهه‌های می توانند بطور مستقیم نحوۀ گسترش و انبساط ِ جهان را با کمک این سیاهچاله‌ها روشن سازند.»

ترجمه: رامین فخاری/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: dailygalaxy.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

11 دیدگاه

  1. سیاه چاله ها قیفی عمل نمی کنند،وقتی ستاره به دام جاذبه سیاه چاله می افته در یک مداری که رفته رفته کوچیک میشه به سیاه چاله نزدیک میشه ونهایتا متلاشی میشه در ضمن فاکتور حرکت سیاه چاله ها رو هم در نظر بگیرید

  2. ممنون از توضیح تکمیلی تون. کاملا صحیح می فرمائید.
    فقط یه سوال: اگر از بعد چهارم فیزیکی (البته نه بعد زمان) بهش نگاه کنیم، اون خم شدید در فضا- زمان در اثر جرم سیاهچاله مثل قیف عمل نمی کنه؟

    1. درود بر شما دوست عزیز
      نکته اصلی در سوال شما این است که بعد چهارم از قوانین گرانش پیروی می کند و برعکس؛اگر مطالب قبلی را مطالعه کرده باشید به این نکته می رسید که اگر فاصله ی خود را از یک سیاهچاله دو برابر کنید گرانش آن نسبت به شما چهار برابر کم تر می شود در نتیجه تنها وقتی از افق رویداد سیاهچاله عبور کنید می توان گفت همانند سیاهچاله عمل می کند تا تکینگی که سوراخ انتهایی قیف حساب می شود.

      1. عذر می خواهم در بخش پایانی همانند قیف عمل می کند که اشتباهی سیاهچاله نوشته بودم.

  3. سلام
    منهم مثل شما رشته ام فیزیک نیست و بعنوان علاقمند این موضوعات رو دنبال میکنم.
    تا جایی که فهمیدم سیاه چاله برای بلعیدن ستاره ها نیاز به فاصله خیلی نزدیک نداره و جاذبه سیاهچاله به این عظمت مثل یه قیف همه ستاره های کهکشانش رو برای خوردن در اختیارش میزاره و ضمن اینکه هر صدمیلیون سال سایزش دوبرابر میشه و کارش راحتتر!
    در مورد تابش هاوکینگ هم تو همین سایت نوشته بود که سرعت تبخیر بسیار کنده و نه به اندازه ای که شما گفتید!

    1. درود، سیاهچاله بصورت قیف عمل نمیکنه و ستاره هایی که خیلی بهش نزدیک میشن رو میبلعه.

    2. سلام
      بیایید فرض کنیم این سیاهچاله در مکان فعلی خورشید خودمون قرار داره و نزدیک ترین ستاره برای خوردنش آلفا قنطورس با فاصله 4.3 سال نوری هست- شمای میفرمایید این سیاهچاله یک قیف(جارو برقی بزرگ کیهانی) هست که ستاره ها رو میکشه سمت خودش- در خبر آمده (هر روز) به اندازه جرم یک خورشید میبلعه (بزرگترین اجرام عالم هم ستاره ها هستن یا سیاهچاله ها)
      این سیاهچاله برای اینکه بتونه آلفا قنطورس رو (در عرض یک روز) ببلعه باید با سرعتی چند میلیون برابر سرعت نور، آلفا قنطورس رو از اون فاصله بکشه سمت خودش! و پس فردا هم با یه ستاره دورتر این کار رو بکنه و الی آخر. همچین چیزی منطقی نیست مگر اینکه اخترشناسهایی که این خبر رو پخش کردن بگن اطراف این سیاهچاله در فاصله بسیار کم میلیونها ستاره وجود داره(داشته) و این سیاهچاله روزی یک دونه ستاره میل میکرده.

  4. سلام خسته نباشید

    بنظرم در مورد این خبر یک چیزی درست کار نمیکنه:
    1- نزدیک ترین ستاره به زمین 4 سال نوری فاصله داره اونوقت این سیاهچاله از کجا روزی دو تا خورشید(ستاره) گیر میاره و میخوره؟ شاید پاسخ بدهند که این سوال جواب داره و 12میلیارد سال پیش فاصله ستاره ها خیلی نزدیک بهم بوده! خب مثلا چقدر؟ فرض کنیم فاصله ستاره ها از هم اون زمان یک دهم سال نوری بوده، اونوقت این سیاهچاله باید سرعت رشدش (یک دهم سال نوری در روز) باشه که بتونه روزی یک ستاره بخوره! یعنی یک عدد و رقم های عجیب غریبی میشه…
    2- سرعت رشد و اندازه این سیاهچاله، تابش هاوکینگ رو رد میکنه: طبق تابش هاوکینگ وقتی سیاهچاله جرمی رو می بلعه به همون اندازه پاد ماده ی اون جرم فرار میکنه (یا برعکس الکترون فرار میکنه) و در نهایت انرژی مثبت از سیاه چاله کسر میشود و در آخر سیاهچاله تحلیل میرود یا منفجر میشود ولی این سیاهچاله هه روزی دو تا خورشید میخوره طوریش نمیشه

    البته ببخشید من رشته ام انسانی بوده و نجوم و فضا رو در حد جسته و گریخته دنبال میکنم شاید حرفهام منطقی نباشه،نمیدونم…

    1. دوست عزیز اگر کمی مطالعه داشته باشید مفهمید که چرا ابر سیاهچاله در مرکز کهکشان و در بخش های دیگه کهکشان سیاهچاله های ستاره ای کوچک وجود دارد؟
      چون اولا در مرکز کهکشان ها فواصل بین ستاره ای بسیار نزدیک است به همین خاطر مرکز کهکشان بسیار درخشانتره
      دوما شما به خورشید نگاه نکن که یک ستاره منفرده .اغلب ستاره ها در سیستم های دوتایی یا سه تایی زندگی می کنند
      سوما این سیاهچاله ها به قدری بزرگن که کل منظومه شمسی رو در خودشون جای میدن .گرانش ان ها هم باور نکردنیه و قابل مقایسه با سیاهچاله های ستاره ای نیست .وقتی جرم میلیار ها برابر خورشید رو توی فرمول نیروی گرانش قرار بدهیم عددی باور نکردنی به وجود می آید