بیگ بنگ: پژوهشگران دانشگاه “ام.آی.تی” با استفاده از لیزر و تلسکوپ، روش جدیدی برای برقراری ارتباط با فرازمینی‌ها پیشنهاد داده‌اند. پژوهشگران معتقدند اگر موجودات فرازمینی در کهکشان وجود داشته باشند، فناوری لیزر می‌تواند نقشی فراتر از نور بازی کند و توجه آنها را به زمین جلب کند.

MIT Alien Beaconبه گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا،  پژوهش دانشمندان دانشگاه “ام.آی.تی”(MIT) نشان می‌دهد که اگر لیزر با قدرت یک تا دو مگاوات و با استفاده از تلسکوپی به اندازه 30 تا 45 متر به فضا بتابد، پرتویی از پرتو فروسرخ ایجاد می‌کند و این پرتو آنقدر قوی است که می‌تواند در مقابل انرژی خورشید دوام بیاورد. اگر اخترشناسان بیگانه‌ای، به اکتشاف در راه شیری مشغول باشند و یا در منظومه‌های نزدیک به ما مانند “پروکسیما قنطورس” یا “تراپیست-۱” زندگی کنند، می‌توانند چنین سیگنالی را تشخیص دهند. اگر این سیگنال از منظومه‌های دیگر شناسایی شود، می‌توان همین لیزر را برای ارسال پیام‌هایی مانند کد مورس به کار برد.

“جیمز کلارک” دانشجوی فارغ‌التصیل دانشگاه ام.آی.تی و نویسنده این پژوهش گفت: «اگر بتوانیم ارتباط با بیگانگان را به سادگی آغاز کنیم، امکان ارسال پیام با سرعت 100 بیت در ثانیه نیز وجود خواهد داشت.» اگرچه دسترسی به بیگانگان با چنین روشی، غیرممکن به نظر می‌رسد اما کلارک باور دارد که این کار با ترکیب فناوری‌های کنونی ممکن خواهد بود.

وی افزود: «این کار، یک پروژه چالش‌برانگیز است اما غیرممکن نیست. لیزرها و تلسکوپ‌های کنونی می‌توانند سیگنال‌های قابل تشخیصی تولید کنند؛ در نتیجه یک بیگانه با دیدن سیاره ما، وجود یک پرتو غیرمعمول و طیف آن را تشخیص می‌دهد. ما از وجود بیگانگان مطمئن نیستیم اما اگر چنین موجوداتی در کهکشان ساکن باشند، این فناوری توجه آنها را جلب خواهد کرد.»

کلارک، کار خود را با بررسی احتمال ساخت یک برج دیده‌بانی سیاره‌ای آغاز کرد. وی در این باره گفت: هدف من این بود که احتمال ساخت یک برج دیده‌بانی سیاره‌ای را با استفاده از تلسکوپ‌ها و لیزرهای کنونی بررسی کنم. او یک طراحی مفهومی را با استفاده از لیزر فروسرخ و یک تلسکوپ آغاز کرد تا بر شدت لیزر تمرکز بیشتری داشته باشد. هدف کلارک، تولید یک سیگنال فروسرخ بود که حداقل، 10 برابر قوی‌تر از انتشار طبیعی پرتو فروسرخ خورشید باشد. دلیل او این بود که چنین سیگنال شدیدی به قدر کافی در مقابل سیگنال فروسرخ خورشید پایدار است.

کلارک، ترکیب لیزرها و تلسکوپ‌هایی در اندازه‌های گوناگون را بررسی کرد و دریافت یک لیزر دو مگاواتی که از یک تلسکوپ 30 متری می‌تابد، می‌تواند سیگنالی تولید کند که برای شناسایی شدن از سیارۀ منظومه پروکسیما قنطورس، به اندازه کافی قوی است. همچنین، یک لیزر یک مگاواتی که از یک تلسکوپ 45 متری می‌تابد، سیگنال واضحی تولید می‌کند که از منظومه تراپیست-۱، قابل تشخیص است. این پژوهش، در مجله  Astrophysical منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ/ منبع: news.mit.edu

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.