یافتن حیات فرازمینی بر شناسایی آثار تکیه دارد
بیگ بنگ: وقتی لئوناردو داوینچی مخترع و دانشمند معروف قرن پانزدهم، درون حفره ها پوسته های سنگی فسیل شده را سال ها پیش بررسی کرد، به بینش قابل توجهی دست یافت. فسیل های عجیب و غریب و ارگانسیم های باستانی به جای مانده بودند.
به گزارش بیگ بنگ، مقاله جدیدی استدلال می کند که پانصد سال بعد، این دیدگاه در تحقیق ما بر روی حیات بیگانه می تواند سودمند باشد. ستاره شناسان گزینه های مربوط به چگونگی شناسایی وجود حیات در سیارات و قمرها در منظومه شمسی مان را بررسی کرده اند و می دانند با احتمالات گوناگونی روبرو هستند. مریخ می تواند میزبان حیات باستان یا فعلی باشد؛ این امر به چگونگی جریان آب بر روی سطح و چگونگی نمکی بودن آن بستگی دارد. همچنین قمرهای یخی زیادی (برخی دارای آبفشان هستند) در مناطق خارجی منظومه شمسی وجود دارند – در میان آنها می توان به قمرهای تیتان و انسلادوس برای زحل و اروپا و گانیمد اقمار مشتری، اشاره کرد.
اندرو بیکون، محقق ارشد گفت: «لئوناردو ماهیت بیولوژیکی حفره ها را بر اساس شکل آنها درک کرد، نه بیوشیمی شان» بیکون یک ایکنولوژیست است، نوعی دانشمند که آثار حیات را از طریق لانه ها، حفره ها و نشانه ها مطالعه می کند. وی افزود: «این مشاهده به نظر ناچیز است، اما ما را قادر می سازد تا حیات فرازمینی که با حیات ما متفاوت است را تشخیص دهیم.»
در جدیدترین مطالعه، بیکون و همکارانش سعی کردند بهترین راه برای کشف آثار فرازمینی را توضیح دهند. یک روش بررسی نشانه ها و لانه های «عجیب و غریب» است که یک راه موثر جستجوی غذا توسط ِ میکروارگانیسم ها را نشان می دهد. در واقع بجای کشیدن خطوط مستقیم در یک محیط یا عبور تکراری از یک سطح، مسیرهای پر پیچ و خم به موجودات اجازه می دهد تا بدون صرف انرژی زیاد به دنبال غذا باشند.
بیکون با اشاره به اینکه ردپاهای موجودات ارگانسیم های میکروسکوپی تا دایناسورهای بزرگ را نشان می دهند. افزود: «ولگردها به دنبال ردپاها بر روی برف بودند تا حضور حیوانات گریزانی مثل سیاه گوشان را مشخص کنند. چرا چنین کاری را برای ردپاها، حفره ها و لانه های بیگانگان انجام ندهیم؟ ردپاهای موجود زنده در محیط شاهد مشترکی برای حیات بر روی زمین است و فسیل های آنها می توانند در برابر فشارهای انسانی و دماهای تولید شده توسط برخورد قاره ها باقی مانده باشند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Earth-Science Reviews منتشر شده است.
ترجمه: سحر الله وردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: space.com
فضا پیما ها با استفاده از پنل های خورشیدی میتونن انرژی خوشیدی رو جذب کنند به هنوان نوعی سوخت به نظر من محدودیت سوخت نمیتونه دلیلش باشه حتما دلیل فیزیکی داره.
دوست عزیز فضاپیما ها از انرژی خورشیدی برای برقراری ارتباط با زمین استفاده می کنند و دانشمندان با استفاده از آنها اطلاعات را از فضا پیماها گرفته و یا انتقال می دهند و تا جایی که ما میدونیم پیشرانی که در فضا فقط با انرژی الکتریکی کار کنه موجود نیست.
در جواب آقای aref تا جایی که من می دانم فضا پیماها مقدار محدودی سوخت دارند تا زمانی که موتور فضاپیما روشن است نیرو وارد کرده و فضاپیما شتاب می گیرد و سرعت آن افزایش می یابد، ولی زمانیکه سوخت تمام شد دیگر شتاب آن صفر است و فضا پیما با سرعت ثابت بدون روشن بودن موتور به حرکت خود ادامه می دهد. باید توجه داشته باشیم که سفینه ها برای خارج شدن از میدان گرانشی زمین سوخت بسیار زیادی مصرف می کنند. مثلا شاتل فضایی برای چند دقیقه اول شتاب گرفتن چندین تن سوخت مایع مصرف می کند.
یه سوال خیلی مغزمو مشغول کرده در مورد سرعت فضاپیما ها.طبق قانون دوم نیوتون یعنی f=ma اگه به جسمی نیروی ثابتی وارد بشه و نیرو قطع نشه با همون شتا ادمه میده پس تو فضا هم که هیچ نیروی مخالفی مثل اصطکاک وجود نداره با روشن بودن موتور فضاپیما باید شتاب داشته باشه و حتی سرعتش به سرعت نور برسه.ولی چرا اینطور نیست؟
خانم خسته نباشید عالی بود