بیگ بنگ: دانشمندان مؤسسه استانداردهای آمریکا موفق شدند رکورد دورترین «تلهپورت» یا دورنوردی کوانتومی دادهها را بشکنند و فوتون ها را در سراسر یک فیبر نوری به طول ۱۰۲ کیلومتر به محل دیگری منتقل کنند.
تلهپورت(Teleportation) به شکل دادههای دیجیتال یکی از تکنولوژیهای آینده است که این روزها در مراکز معدودی در جهان درباره آن تحقیق میشود. این شاخه تازه از دانش تلفیقی فیزیک، کامپیوتر، الکترونیک و حتی بیولوژی، به دنبال روشی است که هر چیزی را به داده تبدیل کند و سپس با بهرهگیری از روشهای کوانتومی، این دادهها را کدگذاری و با سرعت نور به محل دیگری منتقل و رمزگشایی کند. در مرحله رمزگشایی آنچه در مبداء به داده تبدیل شده بود، دوباره به شکل اولیه بازمیگردد. همین تعریف از این دانش کافی است که ذهنهای جستوجوگر و متفکر را به سوی خود جذب کند.
اکنون محققان آمریکایی موفق شدند با استفاده از حسگرهای نسل جدید که به دقت تمامی اجزاء نور را جستوجو میکند، اطلاعاتی را که به صورت کوانتومی روی یک فوتون تنها کدگذاری شده بود، به فاصله ۶۳ مایلی (۱۰۰ کیلومتری) منتقل و بازیابی کنند. در این آزمایش اطلاعات نهفته شده تا میزان ۹۹ درصد بازیابی شد که موفقیتی چشمگیر محسوب میشود.
اگرچه در ظاهر این فاصله چندان دور بهنظر نمیرسد اما تا پیش از این به دلیل اینکه همه فوتونها قادر به رسیدن به مقصد از راه یک فیبر نوری نبودند و بازیابی آنها در مقصد نیز با مشکلاتی روبهرو بود، چنین کاری غیرممکن بود. این آزمون گامی بود که کار تلهپورتینگ برای اطلاعات را در فضاهای شهری ممکن کرد. براساس آنچه در اعلامیه این سازمان منتشر شده است، آزمایشهای انجامشده تنها روی دادههای محض بوده و هنوز زود است که روی تحلیل داده نظر داده شود.
همچنین تا عملیاتی شدن این روش، باید مقدار بسیار بیشتری اطلاعات در آزمایشها جابهجا شود تا کارآیی آن کاملا مورد تأیید قرار گیرد. در صورتی که «تلهپورتینگ» با تکنولوژی پرینت سهبعدی و اسکن بیولوژیک تلفیق شود و این دو بخش نیز پیشرفتهای لازم برای تبدیل اشیاء و موجودات به دادههای دیجیتال و برعکس را پیدا کنند، انسان موفق خواهد شد مانند فیلمهای تخیلی، هر چیزی را در کسری از ثانیه از نقطهای به نقطه دیگر با هر میزان فاصله انتقال دهد. شاید هنوز زمان زیادی تا چنین توانایی باقی باشد اما علم بهسرعت در حال حرکت به آن سو است. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Optica منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع: nist.gov , engadget
شاید اینکه انتظار داشته باشیم در آینده نزدیک انتقال یک جرم از یک نقطه به نقطه دیگر تنها با کدگذاری کوانتومی روی فوتون ها و دیکد کردن آن ها در مقصد، کمی ثقیل به نظر برسه، اما فکر کنم نسل جدیدی از انتقال اطلاعات، می تونه کمک زیادی برای افزایش سرعت محاسبات، سیستم عامل ها و کامپیوترهای نسل نو بکنه. فرض کنید که نسل قبلی انتقال اطلاعات، یعنی انتقال ازطریق جابجایی الکترون ها در درون سیم ها و درنتیجه تغییرات بیت های موجود در کامپیوترها به پایان رسد و نسلی فرا رسد که تغییرات و محاسبات و انتقال اطلاعات در قسمت های مختلف یک کامپیوتر از طریق کد و دیکد کردن یک فوتون صورت پذیرد، در این صورت می توان انتظار داشت که سرعت کامپیوترها یک تریلیون برابر حال حاضر شود. شاید زمانی برسد که دیگر ابر رایانه های امروزی برای لپ تاپ های کوانتومی-فوتونی یک ماشین حساب به نظر برسد. البته این مسئله قابل دسترسی بوده و درکمتر از ۱۰۰ سال عینی خواهد شد.
پردازش که فرقی نمیکنه ، سنگینتر هم میشه … انتقال سریعتر میشه ، کامپیوترها بیشتر از انتقال داده کار پردازش داده رو انجام میدن ، و باید پردازش سریعی داشته باشن از حجم بالای دیتا . اونطوری باید با سرعت بالاتری کد و دیکد کنن تا با سرعت انتقال سنکرون بشن .
عزیزم تفکر هم کوانتومی میشه. یعنی به طور مثال هنر پردازش هم به صورت کوانتومی صورت می گیره. در نظر بگیر که قرار یک کامپیوتر دیجیتالی و یک کامپیوتر کوانتومی مسئله هزار تویی رو حل کنند. کامپیوتر دیجیتالی از یک الگوریتم آزمون خطا، تک تک راه های مختلف رو انتخاب می کنه تا به جوابی برسه که هزار تو حل بشه. یعنی در لحظه کامپیوتر هر بار در یک مسیر هزار تو قرار داره. حال فرض کن الگوریتم حل به صورت کوانتومی باشه. یعنی رشته ای از حرکات در داخل هزارتو ها هم وجود داشته باشه و هم وجود نداشته باشه تا زمانی که جواب مسئله بدست بیاد و در نهایت مشخص بشه که تنها حرکت بر روی مسیر درست و نه به صورت الگورتیم تصادفی در تمام مسیرها وجود داشته است. این مسئله تفاوت منطق دیجیتال و منطق کوانتومی رو نشون می ده که در نتیجه تفاوت چگونگی پردازش داده یک سیستم دیجیتالی و کوانتومی رو به نمایش می ذاره.
بازم فرقی نمیکنه lol.