فرق بین تفکر و آگاهی

بیگ بنگ: اغلب ما انسان ها فکر می کنیم که داشتن ذهن قدرتمند به معنای داشتن تعادل روانی است اما این امر فقط یک سوءتفاهم است که برای عموم پیش میاید. در واقع می توان گفت که گاهی ذهن ما تمایل به محدود کردن توانایی هایمان دارد.

ما برای مشاهدۀ هر چه بهتر و روشن تر شرایطمان و دست یابی به راه حل های مناسب برای حل مشکلات باید از محدودۀ ذهن خود خارج شویم. تعادل روانی با ذهن نگران هیچ گونه سنخیتی ندارد و تنها با افزایش آگاهی است که این امر مهم و پر ارزش بدست می آید. ما با داشتن آگاهی کافی، دیگر قربانی گرایش ها و محدودیت های ذهنمان نخواهیم شد و در عین حال می توانیم به تعادل روانی و ذهنی نیز دست یابیم. ذهن انسان در هنگام استرس و تشویش، تولید شک و تردیدهای منفی می کند و از افکار مثبت می گریزد. اگر ما در چنین شرایطی به این شک و تردیدهای منفی توجه کنیم، در دام افسردگی و نگرانی های عمیقی خواهیم افتاد.

بنابراین دو راه برای ما باقی می ماند؛ یا به ورطه فشار و ناراحتی های بیشتر سقوط کنیم و یا برای فرار از ناراحتی و مشکل و دست یابی به راه حل مناسب با انعطاف پذیری از توانایی دیگر خودمان برای تبدیل شک و تردیدهای منفی به افکار مثبت و در نتیجه یافتن راه حلی مناسب استفاده کنیم. برای اجرای این امر و گسترش تعادل روانی، ما به بخش ویژه ای از ذهنمان نیاز داریم، بخشی که با تفکر متفاوت است و آن بخش آگاهی است.

حال پرسش این است که تفاوت بین تفکر و آگاهی چیست؟ تفکر به مفهوم فکر کردن متمرکز بر روی یک موضوع است، در حالی که آگاهی حضور و توجه به موضوع و درک شرایط در زمان حال حاضر است. تفکر؛ زمانی اتفاق می افتد که ذهن ما افکار را در شرایط و وضعیتی که در آن بسر می بریم تولید می کند. آگاهی؛ یعنی توجه و مشاهدۀ شرایط در همین وضعیت با استفاده از احساسات است. آگاهی انسان از طریق حواس پنجگانۀ او مانند دیدن، شنیدن، لمس کردن، بوییدن و چشیدن، بدست می آید. فراموش نکنیم که تفکر، ما را از وضعیت زمان حالمان مستقیماً جدا می سازد در حالی که آگاهی اجازۀ درک مستقیم، دقیق و صحیح از وضعیت موجود را به ما می دهد.

ترجمه و تلخیص: فرشاد سجادی
منبع: warriorsway