بیگ بنگ: زیبایی را تحسین کنید اما از دیو بترسید. زیبایی در اینجا شفق قطبی است که به شکل یک مارپیچ ِ سبز رنگ دیده می شود، همچنین در این منظره ابرهای خیره‌کننده و ماه ِ درخشان و ستارگان پس زمینه جلوه‌ای خاص به عکس بخشیده‌اند.

AuroraPingvllir Casadoدیو در واقع موج ذرات بارداری است که این شفق قطبی را تشکیل داده‌اند، اما ممکن است همین ذرات طوفانی که از سمت خورسید می آیند، روزی تمدن بشر را از بین ببرند. در سال 1859، شفق‌های قطبی برجسته در سرتاسر جهان دیده شدند، یعنی یک پالس از ذرات باردار تاج خورشیدی همراه با یک شعلۀ خورشیدی بر مگنتوسفر زمین تأثیر گذاشت و این تأثیر به حدی قوی بود که رویداد کارینگتون را به وجود آورد.

یک مسیر نسبتأ مستقیم بین خورشید و زمین ممکن است با یک خروج جرم از تاج خورشیدی(CME)، همراه شود. چیزی که از آن اطمینان داریم این است که رویداد کارینگتون میدان مغناطیسی زمین را با چنان خشونتی فشرده کرد که جریانات در سیم‌های تلگراف به حدی شدید شدند که بسیاری از سیم‌ها جرقه زدند و اپراتورهای تلگراف را شوکه کردند. اگر رویداد کارینگتون، امروز بر روی زمین رخ دهد، احتمالا به شبکه‌های جهانی برق و وسایل الکترونیکی در مقیاسی که تاکنون تجربه نشده آسیب وارد می شود. این عکس برجسته از شفق قطبی در سال 2016 بر فراز دریاچه تینگوالاواتن در ایسلند گرفته شد، این دریاچه زمین را به دو صفحۀ تکتونیکی اوراسیای بزرگ و آمریکای شمالی تقسیم می کند.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: apod

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه

  1. یک هواپیما را فرض کنید که بیگ بنگ آنرا ساخته و با سرعت زیاد در هوا به جلو میرود ، یک جسم به سنگینیه 10 تن را در نظر بگیرید که داخل هواپیما معلق در هواست ، به یک باره آن جسم میافتد و لایه ای به اندازه سه برابر خود در زیر هواپیما ایجاد میکند ، آن لایه همه چیز را به داخل خودش میکشد . هواپیما را فضا-زمان ، جسم سنگین را ستاره مرده و حفره را سیاه چاله فرض کنید . یعنی ستاره مرده تبدیل به ستاره نوترونی یا سیاه چاله نمیشود ، بلکه آنقدر سنگین میشود که فضا-زمان را انحنا نمیدهد بلکه آنرا سوراخ میکند ، یعنی آنقدر آنرا خم میکند تا سوراخ شود چون یک ستاره وقتی میمیرد سنگین میشود .
    ما میدانیم که هرچه جسم در فضا سنگین تر باشد فضا-زمان را بیشتر انحنا میدهد اما نمیدانیم که تحمل فضا نسبت به وزن چقدر است ، پس اگر ستاره مرده سنگین تر شود ممکن است بتواند آنقدر فضا-زمان را انحنا دهد تا بالاخره آنرا سوراخ کند .