آیا فضا تا ابد ادامه دارد؟
بیگ بنگ: فضا احتمالا تا بینهایت ادامه دارد اما حقیقت آن است که ما نمی دانیم. حداقل تا الان و این باعث می شود که این سوال بسیار مهم باشد زیرا در واقع علم برای پیدا کردن جواب ِ سوال هایی است که نمی دانیم.
به گزارش بیگ بنگ، پس ما دربارۀ فضا چه میدانیم؟ ما می دانیم که فضا بزرگ است، بسیار بزرگتر از آنکه در تصوراتتان بگنجد. به اندازۀ کافی بزرگ است که زمین و تمام سیارات دیگر را شامل شود. آنقدر بزرگ که خورشید و تمام ستاره هایی که در شب می بینیم را در بر بگیرد. در زمان های نه چندان دور مردم فکر می کردند که وقتی به آسمان ِ شب نگاه می کنند در واقع کل فضا را می بینند. این تا قبل از بررسی های “ادوین هابل” بود، او یک اخترشناس آمریکایی بود و آنچه کشف کرد آنقدر فوق العاده بود که ناسا پس از او “تلسکوپ فضایی اش را “هابل” نامگذاری کرد.
ستارگان دور و بسیار دورست
حدود 100 سال پیش ادین هابل در حال نگریستن به یک سری نقاط نورانی مبهم بود که در میان تمام ستارگانی که ما می توانیم ببینیم پنهان شده بودند. هیچکس دقیقا نمی دانست آنها چه بودند اما هابل کشف کرد که این نقاط نوری از ستاره ها تشکیل شده اند و حتی مهم تر از آن اینکه آنها بسیار دور هستند. با آن اکتشاف بزرگ ایده های نادرست ما دربارۀ فضا از بین رفت.
ستارگانی که در آسمان شب می بینیم قسمتی از کهکشان راه شیری هستند. کهکشانی که ما به آن تعلق داریم. نقاط نورانی که هابل مطالعه می کرد کهکشان های دیگر بودند که هر کدام از آنها نیز شامل ستارگان و سیارات و چیزهای دیگری هم هستند. از جمله این کهکشان ها می توان کهکشان آندرومدا را نام برد که هابل به بررسی آن می پرداخت. در بررسی ها دریافت برخی از کهکشان ها کوچکتر از راه شیری ما و بعضی از آن بزرگتر هستند. در واقع فضا از آن چیزی که فکر می کردیم بسیار بزرگتر بود و با میلیاردها کهکشان دور و نزدیک هیبت اش را به ما نشان می داد.
چگونه تا ابد را ببینیم؟
فضا بزرگ است اما آیا تا بینهایت ادامه دارد؟ مشکل اینجاست که ما نمی توانیم بینهایت را ببینیم، چون محدوده ای وجود دارد. درست مثل این است که نمی توانیم دم در خانه برویم و تمام شهرهای کشورمان را ببینیم! قسمتی از فضا که قادر به دیدن آن هستیم “جهان قابل مشاهده” نام دارد که شامل تمام نورهایی است که ما قادر به دیدنشان هستیم. (زیرا هر گاه به فضا نگاه می کنیم عملا به دنبال نور می گردیم)
اندازۀ جهان قابل مشاهده میتواند محاسبه شود، قطر این محدوده 93 میلیارد سال نوری می باشد و خب این فاصله ای است که فکر کردن دربارۀ آن حتی برای کیهان شناسان هم سخت است. (برای اطلاعات بیشتر این مقاله را مطالعه کنید: چگونه اندازۀ کیهان می تواند از سنش بیشتر باشد؟) این مسافت مثل آن است که کهکشان راه شیری ما 300000 بار چرخش کامل انجام دهد. این در حالی است که خورشید در کل زمان حیاتش فقط 20 بار به دور کهکشان راه شیری چرخیده است. و اما آیا می توانید تصور کنید که کره زمین 20 میلیون تریلیون بار چرخش انجام دهد؟
در ادامه باید بدانیم که “جهان قابل مشاهده” ما را محاصره کرده است زیرا ما در واقع در مرکز آن و در حال نگریستن به فضای اطرافش هستیم. موجودات بیگانه در سیارۀ دیگر در کهکشانی بسیار دورتر جهان قابل مشاهدۀ خودشان را خواهند داشت. شاید بهتر باشد اینگونه فکر کنیم که هر یک از ما درون حبابی هستیم که کیهان ما می باشد.
اگر حباب ما و موجودات بیگانه با هم همپوشانی کنند آنگاه بیگانگان قادر خواهند بود قسمتی از چیزهایی که ما می بینیم را ببینند. اما قسمت های خارج حبابمان چطور؟ آیا بیگانگان یک فضای خالی را در کناره ها می بینند؟ خیر احتمالا نه. چیزی که بیشتر محتمل است آن است که آنها قسمتی از فضا را می بینند که ما هرگز قادر به دیدنش نخواهیم بود.
در نظریه ای فضا همچنان ادامه پیدا می کند
خب چرا دانشمندان معتقدند که فضا همچنان ادامه دارد؟ دلیل آن شکل فضا می باشد: شکل تخت. این به آن معناست که اگر شما و دوستتان هر کدام سوار بر موشک خود از زمین بلند شوید و تا ابد در یک خط مستقیم حرکت کنید هرگز به هم نمی رسید. در حقیقت شما همواره فاصلۀ ثابتی از هم خواهید داشت!
اما این یک مورد خاص است. اگر فضا به هر شکل دیگری می بود اتفاقات زیادی می افتاد. برای مثال موشک های شما که در حال حرکت در مسیر مستقیم بودند ممکن بود نهایتا به هم اصابت کنند یا ممکن بود خیلی به هم نزدیک شوند اما هیچ گاه برخورد نکنند یا شاید هم جهت های مختلفی بروند و از هم دور شوند. اما فقط فضای تخت می تواند آنها را از هم جدا نگه دارد.
دانشمندان برای پاسخ به معمای تخت بودن کیهان راه حلی دارند و راه حل آنها همچنین به سوال هایی پاسخ میدهد که چرا فضا دقیقا همان شکلی است که ما آن را می بینیم. وقتی ایده ای به بسیاری از سوال ها را پاسخ میدهد دانشمندان به آن “نظریه” می گوید و این به آن معناست که ما برای یافتن پاسخ در راه درستی قرار گرفته ایم.
این نظریه بیان می کند که فضا باید بسیار بسیار بزرگ باشد ولی ما فقط قادر به دیدن قسمت کوچکی از آن هستیم و آن قسمت کوچک به شکل خاص و تخت به نظر می رسد. به نوعی مانند آن است که سیارۀ زمین تخت به نظر می رسد، مگر آنکه شما، زمین را از فضا نگاه کنید تا به ساختار واقعی آن پی ببرید. در این صورت از آن بالا شما قسمت بسیار بیشتری از کرۀ زمین را می بینید و آنگاه قادر خواهید بود که حالت کروی آن را ببینید. من شرط می بندم که فضا قطعا تا بینهایت ادامه دارد. شاید روزی علم به ما کمک کند و بگوید که این موضوع حقیقت دارد.
ترجمه: هاله آقاجانی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: space.com
خب وقتی قانون بقای ماده و انرژی میگه
ماده و انرژی نه به وجود میاد ( ازلی ) نه از بین میره ( ابدی ) فقط از شکلی به شکل دیگه تغییر حالت میده ( بیگ بنگ )
پس معلوم میشه که خمیر مایه جهان بی نهایته و اصلا نمیشه براش ابتدا و انتها متصور شد
آخر فضا چیه نفهمیدم
سلام تازه شدی مثل دانشمندای ناسا چون اونا هم نمیدونن
به نظر من به این چیزا ها زیاد فکر نکنید و دنبالش نگیرید مغز تون به فنا میره من خودم چون تجربه اش کردم میگم واقعا مغزم سوت کشید 😬😂
سلام وقت بخیر
من دنبال کتابی می گردم که درمورد کیهان و عجایب اون توضیحات ساده و روانی داده باشه، اگر با کتابی آشنایی دارید لطفا به معرفی کنید، ممنونم
فیلسوفان عزیز (کلمه میخام)چه زبانیه هرچه میگردم در هیچ لغتنامه ای نمی یابم لطفا راهنماییم فرمایید!!!!!
پایان دنیا 🤔 فرض کنید درون یک خانه از وقتی که یادتان می آید محفوظ شده اید و تا به حال بیرون را ندیده اید چه ذهنیتی نسبت به بیرون دارید؟ آیا دیواری که مرا محفوظ کرده ادامه دارد؟ تا کجا و آیا اگر پایانی دارد پشت آن چیست؟ در واقع هیچ نظری نمیتوانید داشته باشید و بشر تا میلیون ها سال دیگر هم جوابی برای این سوال نمیتواند داشته باشد.
سلام و خسته نباشید دوستان اندیشمند و علاقه مند به علم فضا و کهکشان.
سیطره وگنجایش تفکر انسان از شناخت کل هستی و جهان چه بخاهیم چه نخاهیم محدوده
اما ای کاش در قدرت تفکر انسان از ناشناخته ها و عالم هستی محدودیت و ضعف وجود نمیداشت
در یک کلام خداوندا بزرگیت و جاه و جلالت را شکر
درود دوستان همیشه نباید انتظار داشته باشیم که بینهایت بودن جهان با مفهوم بینهایت در ریاضی یکی باشه اول باید ببینیم منظور ما از جهان چه جهانیست ؟ جهان قابل مشاهده ؟ اگر این باشه که میشود تمام اجرام اسمانی کهکشانها و فضای میان انها سیاهچاله ها وو امواج گرانشی و نور و ماده تاریک و انرژی تاریک و همه انچه که از بیگ بنگ به وجود امده . اگر منظور تمام هستی هست که میشه تمام ساختارها و هر انچه وجود دارد مثل جهان ما و جهانهای موازی ان . اما یک ساختاری ممکن هست وجود داشته باشه که من اسمی براش پیدا نکردم و بهش میگم فراعالم یعنی ماورای همه چیز یعنی زمانی که از همه چیز خارج میشی حتی از خود فضا . این لحضای هست که تمام قوانینی که میشناسیم و ممکن هست در آینده بشناسیم از هم میپاشه نه اینکه نابود بشه بلکه به معنی اینکه بیمعنی میشه مثلا دیگه نا زمان مفهومی داره نه مکان نه بالا پاین چپ راست هیچ بعدی نیست حتی ابتدا و انتها هم بی معنی میشه چون دیگه فضایی نیست که مکانی بسازه اگر به هر دلیلی بخواهیم وارد این فرا عالم بشیم ازابتدای اون وارد و از انتهای اون خارج میشیم یعنی مثل این میمونه که تصور کنید شما یک خونه دارید در ورودی خونه رو باز کنید تا به محض اینکه وارد خونه بشید به جای اینکه داخل خونه رو ببینید متوجه میشد که دارید بیرون خونه رو مشاهده میکنید و برعکس البته میگم در فرا عالم هیچ نوری هم نیست که چیزیو ببینید اینو گفتم که یک مثال زده باشم حالا سوال پیش میاد بلاخره باید ماورا همین فرا عالم هم یک چیزی باشه بله ممکنه باشه ممکنه نباشه اینجا انتهای محدوده ذهن بشر کنونی هست شاید در آینده بشر به اندازه ای رشد کنه که به تمام عالم و فرا عالم دست پیدا کنه یه نکته دیگه اینه که ما در ابتدای خلقت هستیم عمر جهان ما حدود سیزده میلیارد ساله در صورتی که تصور میشه جهان تا تریلیونها سال آینده پا برجا باشه حالا تصور کن انسان خردمند نزدیک ده بیست هزار ساله به وجود اومده و تکنولوژی حدود سال ساله اگر همین راهو ادامه بدیم واقعا ده میلیارد سال آینده کجاییم یا صد میلیارد سال ؟؟؟
شاید اون موقع به فراعالم برسیم.
میخام برم فراعالم
حرفم شاید خنده دار باشه
اما برای اینکه ارتفاع چاه آب متوجه بشیم بخاطر تاریکی داخلش از انداختن سنگ یا آجری استفاده میکنیم تا با انعکاس صدای برخورد سنگ با سطح اب متوجه ارتفاع چاه بشیم
چرا از نور استفاده نکنیم؟هم سرعت بالایی داره هم قابل مشاهده و گرفتن فیدبک از آن
مثلا بزرگترین و قوی ترین لیزر ممکن بسازیم و به سمت فضا شلیکش گنیم و نور قطع نکنیم تا اینکه بیشترین مسافت بدست بیاریم
دوستان معذرت اگه ابتدایی بود اما بفکرم رسید دیگه
خخخ
دوست من فکر شما خیلی خوب بود ولی متاسفانه سرعت نور در مقایسه با مسافت های فضایی خیلی کمه مثلا اگر نوری رو بفرستیم به نزدیکترین ستاره به ما (بعد از خورشید خودمون) ۴.۲ سال طول میکشه بره و ۴.۲ سال طول میکشه برگرده حالا فکرشو بکن تو فضایی به این بزرگی میلیارها سال طول میکشه تا برسه به جایی(تازه اگه ته داشته باشه) پس عمر ما نمیکشه و در ضمن فرقی نمیکنه که از چه نوری استفاده کنیم چون سرعت همه در فضا ثابته و ۳۰۰ میلیون متر در ثانیه است(حتی قویترین لیزر)
سلام
به قول دوستانمون جهان صددرصد بینهایت ولا متنهاهیست!ولی ماده و ستاره ها وسیارات وکهکشانها محدود و متناهیست ولی فضا لامتنهاهیست!بعبارت دیگه جهان مادی محدوده ولی فضا بینهایته!!!
واقعا آفریدگار و خداوند را باید سپاس گفت که حد واندازه نداره…
بانشکر
سلام از نظر من جهان بی نهایت نیست بلکه بسیار عظیم. مفهوم بی نهایت در ریاضیات وجود دارد اما نمی تواند در هستی وجود داشته. اگر قبول کنیم دنیا توسط یک انفجار بوجود اومده پس باید قبول کنیم که این انفجار تعداد محدودی از ماده را بوجود آورده!
منظور از به وجود اومدن جهان با بیگبنگ فقط جهان قابل مشاهده است نه ان طرف ان. ممکنه اون طرفشم چیزی باشه هیچکس نمیدونه مثلا جهان هایی که هر کدوم یک بیگ بنگ داشتن
همونطور که از اسمش مشخصه ، این یک فضاست . . . پس یک فضای مشخصی است که شاید در حال افزایشه . چون هیچ چیز که وجود خارجی داشته باشه به نظرم نمیشه که بینهایت باشه . و به نظرم شاید بشه کلمه ی بینهایت رو جوری معنی کرد که همیشه در حال افزایش یافتن یک جسم رو معنا کنه .
باسلام وعرض ادب به تمام دوستداران وعلاقه مندان فضا بنظرم این پرسش ابدی هست ونبایدجوابی داشته باشه فقطچیزی که انتهانداره حس کنجکاوی ماهست که البته عمرماانسانها نسبت به عمرزمین وکیهان بشدت ناچیزه وفکرنکنم این پرسش ابدی لااقل توعصرالان جوابی داشته باشه شاید مفهوم زندگی برای انسان درزمین همین پرسش برای کیهان است.باآرزوی موفقیت برای همه عزیزان
ببینید فضا خیلی خیلی بزرگ است و به نظر من فضا بی نهایت نیست و اما فضا روز در حال افزایش است اما فضا هم محدوده دارد فضا بی نهایت نیست اما فضا به قدری بزرگ است که ما نمی توانیم از فضاخارج بشیم
منم از هر زاويه نگاه ميكنم فكر ميكنم درسته فضا انقدر بزرگ هست كه ما فقط قسمت كوچكي از ان را قادر هستيم ببينيم با علم امروز اما هر چيزي پاياني دارد اينكه دنيا انتها نداشته باشد معلوم نيست ولي از نظر من جهان و فضاي بيرون ماننده كره است و كره زمين در داخل كره جهان است جهان ميتوان گفت هم انتها دارد هم ندارد …
به نظر من آدم میتونه زنده هم بهش رو بیبنه هم جهنم رو
شاید میلیارد ها سال بعد من شک ندارم که بهشت و جهنم در فضا هستن اون دنیا وجود نداره همه در یک دنیا هستیم فقط با فاصله هایه دور
متاسفانه مغز ما انسان ها گنجایش درک بیش از اندازه نداره…اما باید ب این موضوع دقت کرد که هم بینهایت بودن فضا و هم متناهی بودن فضا درست است…اگر فضا متناهی است اخرش ب چی میرسیم ایا وارد دنیای دیگه ای میشیم؟ ایا به جایی میرسیم ک دیگر جز سیاهی چیز دیگری دیده نمیشود ایا واقعا بالاتر از سیاهی رنگی نیس؟…
اگر هم بینهایت باشد یعنی مثل اعداد است؟ ینی هرچه ب یک عدد عدد دیگری اضافه شود باز هم حساب شدنیس؟ اما حتی اعداد هم از یک جایی به بعد قابل شمارش نیستند…ایا فضا بینهایت هم از یک جایی ب بعد قابل اندازه گیری نیست؟ هردو نظریه واقعا ترسناک است… ینی اگر فضا پایان داشته باشد چ میشود؟اگر هم بی پایان باشد چ کسی تا میلیارد ها سال دیگر میتنواند ان را درک کند؟ فقط خدا میداند.
دوستان عزیز که علاقه به جهان هستی دارین لطفا مستند سریالی cosmos رو تماشا کنید مطمئنم لذت خواهید برد. کاملا حقیقی هست و دوبله فارسی تماشا کنین.
به یک نابینا چگونه میتوان طیف رنگ را نشان داد . تا دوربین های دیجیتال و اتصال به اعصاب مغز بشررسیده . یعنی با تقویت حواس از طریق ابزار . حواس فعلی بسیار ضعیف است .جالب است شعر حکیم فردوسی……به بینندگان آفریننده را ……نبینی مرنجان دو بیننده را به هستیش باید که خستو شوی ……..ازین کار ((((بیهوده))) یکسوشوی . همانطور که وجود امواج رادیویی تا نبود گیرنده ها مقدور نبود . دتکتور هایی لازم است که در آینده نزدیک ساخته می شود .
بنظر من ذهن انسان اصلا آماده درک این موضوع نیست …
فکر کردن به این مورد باعث دیوانگی میشه و اگر کمی در جهت درک این جهان هستی فکر کنیم حال بدی بهمون دست میده و در دراز مدت باعث پریشانی میشه. چون واقعا برای انسان قابل فهم نیست که آخر این جهان کجاست؟ چطوری بوجود آمده و شروع این جهان کجا بوده؟ چون مغز ما فقط یک شروع و پایان رو درک می کنه و فهم غیر این باعث آسیب به روان انسان میشه.
امتحانش مجانیه !!! کمی در مورد اینکه این جهان چطور بوجود اومده ؟ قبلش چی بوده ؟ یا آخرش کجاست ؟ فکر کنید , حس خفگی و بی حالی بهتون دست میده.
موفق باشید
دقیقا احسنت
هر چیزی محدویت خودشو داره فضا هم تا ابد نی ولی جای بسیار بزرگیه که احتمالا کره زمین تو فضا حتی یک مولکول هم نیست.
به نظر من فضا بی نهایت نیست یعنی غیر ممکن است.
حالت کره ی زمین را دارد که در ظاهر زمین را تخت می بینیم اما اگر مستقیم حرکت کنیم پس مدتی به نقطه ی حرکت خود. می رسیم این قانون بر فضا نیز حکمفرماست
بشر ناتوان از کشف آن است. در جهان بی نهایت نداریم
بی نهایت بودن اعداد هم نمایش است.
سلام خسته نباشید من یه نظر دارم خیال مکنم جهان هستی مثل سلول های بدنمون هست اگه یخده تفکر کنید مبینید عین جهان که ستاره نابود میسه به وجود میاد مثل تقسیم سلول و تو قسمت بالا اگه خونده باشین ما تو یه حباب هستیم و بیشتر انتهای این حباب بیشتر نمبینم من خیال مکنم جهان ما داخل یه بدن انسان بزرگتر و هنینجور ادامه پیدا مکنه
خود فضا از چی تشکیل شده و چجوری فضا بوجود اومده ؟؟؟؟؟؟
خدایا به عظمتت شُکر
درک مفهوم بی نهایت (نامحدود، لایتناهی، بی مرز، بی حد، و…) بسیار آزار دهنده هست و متاسفانه یا خوشبختانه وجود داره، ولی چون درکش سخت و شاید غیر ممکن باشه و توصیفاتش شبیه عدم و نیستی و پوچی هست تقریبا قریب به اتفاق همه منکرش میشن. البته اوصافش شباهتی با چیز دیگه ای هم داره ، خوب فکر کنید؟؟؟ شاید هم هردو یکی هستن…
جمله اخرت یعنی چه درست متوجه نشدم
بهضی از دوستان میگن بینهایت یعنی چه بینهایت یعنی بی پایان یعنی هرچی جلوتر بریم تمام نمیشود
بینهات وجود نداره چون بینهایت تنها مقداریه اگه سه تا بهش اضافه کنی دوباره با خوش برابره واین تناقضه بینهایت فقط یک مفهوم حدی هست و بینهایت از هر عدد بزرگتری بزرگتر است درواقع بینهایت وجود نداشته و فقط یک نماد است.
اگه کسی این احتمال رو محتمل میدونه بگه:من میگم درست مثل اینکه ما یه پوست پیاز رو زیر میکروسکوپ نگاه میکنیم و دنیایی عجیب از بافت و سلول میبینیم،یه نیرویی هم هست که مارو از محیط اطرافمان نظاره میکند و ما قادر نخواهیم بود اونو حداقل فعلا ببینیم ک اون شاید نه صرفا خدا شاید پروردگار یا هر چیز دیگه ای باشد،ویا موجوداتی بمراتب پیشرفته تر از ما
دقیقا من بنظرم فضا مثل نگاه کردن آینه به آینه است که هر چیزی را میلیون ها بار تکرار میکند تا بحدی تکرار شود تا به نقطه صفر برسد یعنی در نقطه صفر فکرشو بکنید چی هست
اگر با یه سفینه که سوختش بینهایت بود و عمر ما هم بینهایت بود تو فضا صفر میکردی بنظر من چه چیزهای عجیبی که تو فضا نمیدیدی
سلام دوستان اندیشمندم،خسته نباشید،تاکنون به یک مشت مغز خودمان فکر کردید؟ایا این یک مشت مغز گنجایش محدودی دارد؟خیر دریک نگاه به اطراف میلیاردها عکس در مغز ذخیره میشود ،ایا هرگز احساس پرشدن در مغز خود کردید؟کیهان نیز همچون مغز ما نا محدود است ،شما میتوانید با این مغز کوچکتان دران سیر کنید و از آن خارج شوید ،در ورای کیهان تاریکی نا محدود را خواهید دید ،منطقه حضور اجرام محدود است ولی فضای خارج از منطقه استقرار اجرام نامحدود می باشد،رجوع کنید به مغزتان ،گویند سرعت نور بالاترین سرعت شناخته شده است،این نظریه به نظر من رد است چون بالا ترین سرعت را مغز دارد که یک آن میتواند از کیهان خارج شود ودر تاریکی بینهایت سیر کند، وسعت تاریکی بعد از منطقه استقرار اجرام بینهایت است ،هرچقدر سیر کنی به انتها نخواهی رسید،در اصل فضا بینهایت است ولی محدوده استقرار اجرام سماوی محدود می باشد و میتوان آنرا طی دو ثانیه با تصورات مغزی طی کرد.
چقدر قشنگ
ولی اخه بینهایت یعنی چی؟؟نامحدود یعنی چه؟؟؟یعنی تا کجا؟؟اصلا نمیشه نا محدود رو تصور کرد…و به همین دلیل هست که تفکر در موردش کمک زیادی نمیکنه..خیلی عجیبه…خیلی عجیبه
اتفاقا انسان میتونه مفهوم بی نهایت رو به خوبی درک کنه!
چون انسان فطرتا میل به جاودانگی و ابدی بودن داره
بی نهایت یعنی اینکه همیشه هست و بازهم هست و هنوز هم هست….
یعنی اینکه تمام نمیشه!
قطعا جهان پایانی نداره!
چه جهان کیهانی و چه جهان میکروسکوپی!
اقا شما فکر کنید که اگر به جسمی نیرو وارد کنیم خوب اون جسم حرکت میکنه و این پشت اون نیرو چی هست خوب ممکنه جاذبه زمین باشه که زمینو معلق نگه داشته حلا چه چیزی کیهانو معلق نگه داشته خوب کل این جهان از نیرو پیروی میکنه حتما یه نیرویی باید باشه تا چیزی به فرض مثال مثل کیهان بتونه ثابت باشه قطعا باید جهان بی نهایت باشه مثل اعداد واون چیزی در حال حاضر وجو داره اینه که ما نمی تونیم مفهوم بی نهایت رو بفهمیم یعنی هیچ وقت نمی تونیم بفهمیم و اگر هم فهمیدیم اون دیگه بی نهایت نیست محدوده مثل کروی بودن زمین که خوب ما میدونیم
جهان دائم در حال زایش است چیزی که دائم درحال زایش است ابدی است .
مگراینکه به یکباره نابود شود
نکته ای که در اینجا میخوام بهش اشاره کنم اینه که ما از لحاظ تئوری تنها میتوانیم ثابت کنیم که جهان متناهیست ولی هرگز نمیتونیم ثابت کنیم که نامتناهیست.
همه خوب توجه کنید به این حقیقت که جهان هستی همیشه بی نهایت و ابدی است یعنی هم از لحاظ بعد مکانی و هم از لحاظ بعد زمانی ؛ درک این حقیقت کاملا روشن است به تصورات ذهنی خود توجه کنید آیا چیزی جز بی نهایت را میتوان تصور کرد؟!!!چون هم از لحاظ بعد فضا هر مکانی را انتها فرض کنیم باز مکانی قابل تصور که فراتر از آن باشد هست و هم از لحاظ بعد زمان هر زمانی را چه در ابتدا و چه در انتها فرض کنیم باز زمانی قبل و بعد از آن قابل تصور وجود دارد.واین درک ساده مفهوم بی نهایت است
دوستان عزیز من هم از این که نمیتونم مفهوم بینهایت رو درک کنم واقعا”احساس عجز می کنم گاهی فکر می کنم ما آدما مثل مورچه ایم در جهانی که نمیتونیم تصوری از واقعیت داشته باشیم. من تصور نمی کنم به پیشرفت علمی مربوط بشه بشر برای همه چیز محدوده ای رو در نظر می گیره و حتی خلا رو هم در قالبی و ظرفی قرار میده. حاضرم برای درک مفهوم بینهایت چند سال از عمرم رو هم بدم اما میدونم هیچ وقت اتفاق نمی افته. ممنون از ایده هاتون.
ممنونم بابت توضیحات بسیار خوبتون عالی بود
ایا اعداد هم بی نهایت هستند ؟
هم بی نهایت بودن جهان بی معنیه هم محدود بودن جهان . در هر مورد میتونیم نقضش کنیم:
بی نهایت بودن جهان یعنی چی؟ یعنی هر چی بریم به آخر دنیا نمیرسیم
محدود بودن دنیا یعنی چی ؟ خب اگه بگیم دنیا یه جایی تموم میشه پشت اون دنیا چی میتونه باشه؟
در هر صورت من همیشه دارم فکر میکنم اما فکر محدود من نتونست جوابی برای وجود و چیستی جهان پیدا کنه. هر چی بیشتر فکر میکنم وضعیت پیچیده تر میشه برام
خیلی دوست دارم که حقیقت رو بدونم ولی مشکل اینجاست که هیچکس حقیقت رو نمیدونه …
دقیقا
سلام دوست عزیز دقیقا منم همین رو میگم اگه دنیا ادامه داره تا کجا و اگه تموم میشه مگه میشه تا یه جایی باشه و یهو از یه جا به بعد نباشه اصلا گیج کننده است یا اینکه آغاز جهان کی بوده و کی تموم میشه مثلا اگه هزاران میلیارد سال پیش آغاز دنیا بوده قبل اون چی بوده و اگه فردا تموم میشه بعدش چی میشه اصلا نمیشه که تموم شه
یکی از بهترین مقالههایی که در این سایت خوندم
واقعاً ممنون
محدود بودن فضا خودش دلیل میخواد. در جدال بر سر محدود بودن و بینهایت بودن فضا باید دید کفه ترازو ( با درک فعلی بشر! ) به سمت کدومیک سنگین تره. باید قبول کنیم که پذیرش کران داشتن برای یک کیهان مادی به معنای کران داشتن پارامترهای فیزیکی نظیر ماده و انرژی است.
آیا ماده و انرژی این کیهان میتونن بی نهایت باشن یا باید قبول کنیم که براشون کرانی وجود داره؟
من وقتی عمیق به این جهان هستی فکر میکنم و دنبال پرسشهای ذهنی خودم هستم شدیدا بدنم بی حس میشه و خوابم میبره.آیا شما هم تجربه کردین؟
به نظر من جهان کنونی در ذهن ما متشکل از سیاره ها و ستاره ها و … است و همچنین فضایی که همه ی این هارو در خود جای داده و ما باید اینو بدونیم ه آیا این فضاست همانند خمیری توسط یک وردنه پهنمیشه و انبساط پیدا می کنه و یا این جهان ثابت هست و این ماده و … در این جهان ثابت به حرکت در میاد که انگار مورد دوم بعید به نظر می رسه و اگر مورد اول درست باشه اون مکانی که شخص lo بیان میکنه همراه با این فرایند انبساط میکنه مگر طبق گفته یه چیزی در آنجا باشد که ازجنس ماده یا نوع انرزی دیگری و یا عوامل انبساط تا آنجا توان انبساط را دارد. با تشکر از سایت خوبتون
فضا تا بینهایت ادامه نداره اون جوری که در تصور ماست یعنی از نقطه a حرکت کنید و در یک خط مستقیم تا بینهایت بروید
جهان هستی مانند یک کره یا بیضی است از هر نقطهای شروع به حرکت کنید در آخر به همان نقطه اول میرسید
ولی آیا بیرون این کره جهان دیگری وجود دارد یا ندارد علم بشر و قوانین این دنیا قادر به فهم آن نیست
مانند این است که شما در یک دنیای دو بعدی زندگی کنید ولی قادر به فهم بعد سوم نیستید
این دیدگاه جدیدترین دیدگاه در دانش فضاست که من برای اولین بار در این سایت مطرح میکنم
شاید دانشمندان 100 سال یا 1000 سال دیگه بتونن ثابتش کنن
بله دقیقاً همینطوره. چون ما تو ابعاد دیگه جهان و یا تو جهان های موازی دیگه نیستیم مطلقا از درک اون جهان ها عاجزیم
شما فک میکنن همه پدیده ها و رویداد های جهان با این قوانین ودرکی که ما از فیزیک داریم و چیزهایی که شما میدانید و خیلی هایی که با جستوجو توی اینترنت میفهمند؛قابل توجیه هست
در جواب به شما فقط میتونم بگم که سخت در اشتباهید
شما بیشتر از منظر دید شخصی و فیلم های افسانه ای برداشت میکنید تا علمی … من با دلیل و منطق و به صورت علمی گفتم که فرضیه بی نهایت اشتباه است ولی شما باز میگویید بینهایت ! شما بیشتر دنبال چیزی هستید که خودتون دوست دارید تا چیزی که حقیقت داره !
همه چیز در بینهایت معنی پیدا میکند
و انسان هیچ وقت به درک بینهایت نمیرسد
و فقط یه چیز درباره اون وجود داره اونم اینه که:بینهایت چیزیه که هست اما معنای هیچ چیز ندارد
درضمن باید بگیم بینهایت از هردو جهت مثبت و منفی.از ذرات ریز اتمی گرفته تا بزرگترین فضای شناخته شده توسط بشر تا به امروز.از هردو جهت ما نتونستیم به کران یا انتها برسیم.پیشرفت علم متعاقبا مرز و کران رو هم همزمان افزایش داده و دوباره به بینهایت سوق میده.بینهایت بودن جهان در حال حاضر چه در مقیاس کوچک و اتمی و چه در مقیاس بزرگ و کیهانی محتمل ترین گزینست
پس طول پلانک چی؟
شاید ما درون هسته یک ستاره بسیار بزرگ هستیم اونم در دنیای بزرگتر دیگه
من قبلا هم گفتم اگه بشر فقط یک قسمت کوچیک سیاره ی زمین رو میدید میگفت زمین بی نهایته ! و هیچ وقت تموم نمیشه !! ولی چون علم پیشرفت کرد و تلسکوپ ساخته شد و انسان فضا رو دید گفت که این زمین فقط یک سیاره است که در یک جهان قرار داره … حالا هم چون هنوز به اندازه کافی پیشرفت نکرده که جاهای دیگه ی جهان رو ببینه میگه که بی نهایته ! قطعا این جمله آسون تر و راحت تر از همه ی گزینه هاست یعنی چون نمیتونه در حال حاضر قسمت های دیگه ی فضا رو ببینه میگه که نامحدود و بینهایته . درسته مثل حشره ای که در آسمان پرواز میکند و میگه که این دنیا ی من و آسمون هم بی نهایت هست ! ضمن اینکه از نظر هندسی یک بادکنک رو هرگز نمیتونید در یک فضای بسته باد کنید . ساده ترین مثال یعنی بادکنکی را که اندازه ی یک هوا پیما یا بی نهایت باد میشه رو بزارید توی یک ماشین بسته و باد کنید اونوقت تا اندازه ماشین بیشتر باد نخوااهد شد ! پس اگه جهان ما هم در حال انبساط هست از نظر هندسی باید فضا برای این کار داشته باشد … وگرنه این اتفاق هرگز نمیفتد !
به گفته شما اول تصور بر بینهایت بودن زمین بود بعد از اختراع تلسکوپ و مشاهده فضا این تصور تغییر کرد که خود زمین جزئی کوچک از فضاست.مثال اون حشره که خودتونم گفتید.حالا با این توالی رو به گسترش فضای قابل تصوری ک خودتون گفتین ایا همین نکته رو اثبات نمیکنه که واقعا جهان نامحدود و بینهایته؟؟؟یک توالی بی پایان از فضای کوچکتر به فضای کشف شده بسیار بزرگتر و همینطور الی اخر.
سلام دوست عزیز نظریه شما تا جایی درست است که به جسم سختی اشاره نکرده باشین ماشینی که دور باد کنک رو احاطه کرده از جنس آهن هست و چون از بادکنک جرمش بیشتره مانع تورم بادکنک میشه اما شما از کجا میدونین دوره حباب کیهان مارو چیزی احاطه کرده که تناسبش نسبت به کیهان ما مثل آهن به بادکنک هست که مانع تورم اون بشه؟ چرا احاطه شدن یک باد کنک بوسیله هوا یا آب رو مثال نمیزنید؟
حتی اگر نظرتون رو اینطور مطرح میکردین که باد کنک با هر ابعادی به هرحال تا یه حدی میتونه باد بشه و کشش سطحی اون مانع از باد شدنش میشه باید اینو بررسی کنیم که چرا این اتفاق میفته وقتی فشار هوای داخل بادکنک از یه حدی بیشتر میشه به جاذبه ملکولی بافت سطح تشکیل دهنده بادکنک غلطبه میکنه و اون بافت ملکولی از هم گسسته میشه و بادکنک میترکه. حالا باید ببینیم غشای اطراف حباب کیهان مارو چه چیزی تشکیل داده؟ آیا با تورم بیش از حد کیهان ما ممکنه گسسته بشه و بین فضای داخلی کیهان ما و فضای خارج از اون تداخل و برخورد به وجود بیاد؟ این بستگی داره به غشای اطراف کیهان و اینکه فضای خارج از کیهان ما رو چه چیزی تشکیل میده شاید این اتفاق موجب گسسته شدن کیهان و کشش محتویات کاعنات به بیرون از کیهان بشه از کجا میدونیم شاید دلیل انبساط و حرکت فزاینده و دور شدن کهکشانهای درون کاعنات از هم همین باشه.?
برای پیدا کردن جواب این سوال که خارج از کیهان چه چیزی هست نیاز نیست تا انتهای کیهان با سفینه های فضاییمون حرکت کنیم یا ته دنیارو ببینیم مطمعن هستم نشونه هایی از اونچه خارج از کیهان وجود داره تو همه جای فضا وجود داره فقط باید بتونیم اون ماده انرژی یا اون وجه از فضا رو شناسایی و کشفش کنیم.شاید پی بردن به راز ماده تاریک یا سیاه چاله ها خیلی کمک کنه به این موضوع
راحت ترین راه برای این کار دسترسی به ابعاد بالاتر هستش
درک این موضوع خیلی چیزه پیچیده ایه برای مقدار درک و دانش ما از همه چیز. اما من به این باور دارم کیهان ما به تنهایی خود معنی پیدا نمیکنه بلکه کیهان ما با تمام قوانین توابعش که شانس موجودیت داشته و به تبعیت اون ما درونش به وجود اومدیم، بخش کوچیکی از یک سیستم دیگه و بزرگتر هست که اصلا کارکرد و معنا و مفهومش با کیهان ما فرق داره و چیزه دیگه ای هست.
من کیهان شناسی و ستاره شناسیو بصورت علمی دنبال نکردم و هر نظری بدم از روی منطق و فلسفه خودم هست که بیشتر از تصوراتم نشات میگیره. با این حال بنظر من جواب این سوال رو وقتی میشه فهمید که اول به این سوال جواب بدیم آیا عدم وجود مواد و انرژی در کیهان به معنی نیستی هست؟یا اگه تمام مواد کاعنات نباشند باز هم فضای تهی به تنهایی خود داری موجودیت هست؟ اگر فضا و ماده همزمان ایجاد شده اند و بهم وابسته هستند معنی و مفهوم فضا و اندازه و مسافت ممکنه فقط مختص به کیهان ما باشه و خارج از اون چیزی بعنوان فضا وجود نداشته باشه که بخوایم اونو اندازه گیری کنیم.
کیهان ما تنها حبابی ست در اقیانوس بیکران فضا زمان
اگر فرض بگیریم فضا بی نهایت نباشد آنوقت به چه چیزی برخورد میکنیم ؟!!
یعنی مثلا تو فضا داریم حرکت میکنیم بعد تابلو زده انتهای فضا سرعترا کم کنید ! یا مثلا مثل بازی های کامپیوتری open world از یه جایی به بعد دیگه بیشتر نمیتونی بری !! و یا مثلا دور تا دور فضا سیاه چاله هست و هر چیری به اونجا بره بلعیده میشه که این ایده هاخیلی مسخره هست و کارتونی ….
حالا اگه واقعا محدود باشه چه چیزی میبینیم ما …. اونوقت ورای آن محدودیت چیست ؟ یعنی آنوقت خود فضا در داخل چه چیزی قرار گرفته ؟؟
خیر .خودفضا میتونه ابر کره ای باشه که مثل کره ی زمین که هر چی جلو بریم بازم روی زمینیم.اونهم میتونه همینطور باشه.ماهم به عنوان موجوداتی چهار بعدی نمیتونیم به “مرز”فضا با ابر فضا(زمینه ای که فضا در ان قرار دارد)دست بیابیم.مثل نقشی هوشمند که روی یک کره ی کاغذی هست وهیچ وقت نمیتونه مرز کره و جهان من را درک کنه.
اگر ما از چهار بعد فضا زمان خارج بشیم چی؟
مطابق محاسبات نظریه ریسمان در اون زمان میتونیم وارد جهان موازی بشیم
میتونیم به شکل کلی کیهان بنگیریم
میتونیم در فضا و زمان سفر کنیم و….
توجه داشته باشید که تصویر کروی که ماهواره wmap برای ما به ارمغان آورده تنها تصویر کیهان قابل مشاهده است
دوستان نه تنها فضا تا ابد ادامه نداره بلکه اصلا وجود نداره تنها چیزی که وجود داره ماده است و تا زمانی که ماده نباشه فضا بی معنیه پس چیزی که وجود نداره محدوده ای نداره که بخواد تا جایی ادامه داشته باشه فضا مثل حاصل تقسیم هر عدد به صفر بی معنیه مثل کوتانژانت صفر درجه
احسنت واقعا بسیار علمی و قانع کننده هست فضا در صورت وجود ماده معنا پیدا میکند فضا عدم است
سلام. دوست عزیز . فرمودید که فضا در حالت وجود ماده معنا و هویت و اصالت پیدا میکنه!! حالا یک سوال فرضی؟! فاصله و فضای بین دو ماده مثلا دو عدد اتم یا حتی کوچکتر مانند الکترون که خالی و عاری از هر ماده ای دیگه باشه، چه چیزی نامیده میشه و اساسا این فضا رو شما به رسمیت میشناسید یا خیر؟
اگر جوابتون مثبت باشه و به رسمیت بشناسید، خب پس جهان خالی از ماده و به عبارتی جهان ورای این جهان و بینهایتی جهان رو میپذیرید و اصلی رو که پذیرفتید(اصالت فضا با وجود ماده ) و عنوان کردید رو زیر سوال میبرید. و اگر پاسخ منفی باشه پس اون فضای موجود بین اون دو الکترون فرضی رو چی مینامید و باهاش چکار میکنید؟!!!
منظورم این بود که حتی با پذیرش اصل اصالت فضا با وجود ماده ، اگر فضای خالی از هر ماده ای رو عدم یا هر چی بنامیم باز به وجودش اذعان کردیم و نوعی تایید غیر مستقیم از وجود خاص و غیر مشابه ی هست که هر چند عدم نام داره ، ولی وجود داره چون که ما فهمیدیمش. پس نمیتونیم کتمانش کنیم و در نظر نگیریمش. ((توصیفات عدم: نامحدود، بدون رنگ و بو و شکل و صدا و ساختار و حجم و جرم و ….)) خیلی جالبه یک چیز بی صورت ولی واقعی…….
۱_فضا امری است واقعی و لایتناهی
وذهن انسان امور متناهی را میفهمد وغیرش را چون نمیفهمد انکار می کند مانند نابینایی که چیزی را که ن می بیند ونه می شنود و نه لمس می کند انکار می کند
هستی و ماهیات بر روی شناورند
۲_ماهيات و موجودات واقعي نيستند
حتي دورترين كهكشهانها آغازي دارند و پایانی
۳_اگر فضایی نباشه موجودات از هم متمایز نمیشوند
همانطور که اگر فضایی بین کوچکترین جرم مثلا اتم نباشه آن دو یکی میشوند
۴_هستی بر پایه زمان و مکان فضا
قرار دارد و هرگز
هستی بطور کامل به پوچی مبدل نشود همه چیز صیرورت و تغییر دارن ولی برایند هستی همواره ۱ است و صفر وجود ندارد
تبریک ۱ و هستی کل اوست قل هو الله احد
از نظر من جهان تا بینهایت ادامه نداره بلکه ما در یک کره ی چهاربعدی محبوس هستیم. از هر طرف فضا که مستقیم برویم مجدد به همان نقطه برمیگردیم و هرگز به مرز جهان نمیرسیم چون در دنیای چهار بعدی محبوس هستیم. مثل زمین که با حرکت روی اون هرگز به انتهای زمین نمیرسیم.
لازمه ی همگرایی در نظریه ی M وجود یازده بعده. ما در جهان 4 بعدی زندگی میکنیم.
از نظر من جهان نامحدود نیست بلکه جهان های نامحدودی وجود دارد. یعنی بی شمار جهان دیگر وجود دارد و همه به صورت حباب هایی در اون شناورند. مجموعه ی این حباب ها در جهان بزرگتری شناورند که یک بعد بیشتر دارد و همینطور جهان بزرگتری با یک بعد بیشتر که جهان های قبلی را در خود دارد تا 11 بعد. یعنی جهان های هفتگانه تو در تو ( 7 = 4 – 11 ) . با این تفاوت که جهان آخر بینهایت است و مرزی ندارد.
فضا البته تخت هست،طبق نظریه انیشتن مثل کاعذی تخت ک بعد از تا کردن برای سفر در زمان میتوان دو بعد انرا طی کرد،و فاصله میلیون سال نوری رو در چند سال طی کرد
فضا تا بی نهایت ادامه دارد چونکه اگر تا بی نهایت ادامه نداشت آن وقت دنیا محدود می شد واگر ما فرض کنیم که فضا محدود است آن وقت فضا باید درتوی چیزی وجود میداشت که آن تصور درباره ی فضا اشتباه است.
اصن ادم گیج می شه هرچه به این جاهن فکر بکنه انتهای نداره واقعا منکه بهش فکر می کنم حیرت زده می شوم
شما فکر می کنی فضا یک اصالت بزرگ و غیر قابل نفوذه خب و نمی تونه بعد بالاتری وجود داشته باشه که اونو نگه داره،فکر کنید قبل از بیگ بنگ اصولا نباید فضایی بوده باشه خب،هرچیزی که در اون شرایط بوده نمی تونم بگم در اون زمان همون چیز فضا رو در خودش نگه داشته.
خیلی ها فکر می کنن کلید اینکه جهان چطور بوجود اومده یا فضا زمان چیه،این که بفهمن زمان بیگ بنگ و قبل از اون چه وضعی وجود داشته،اما مسئله اصلی اینجاست که، بیگ بنگ که به واسطه اون فضا زمان بوجود اومده خودش همین الان وجود داره، چون که سرعت نور بی نهایت نیست و محدوده، پس اگه فکر کنیم ما باید به اتفاقی که 14 میلیارد سال پیش افتاده فکر کنیم تا لحظه حال و فضا زمان پیرامون خود را دریابیم اشتباه می کنیم،یعنی اگر ما محدود به فضا زمان نبودیم باید به این موضوع 14 میلیارد سال و قبل اون فکر می کردیم، چون به فضا و زمان
محدودیم این یک امتیاز به حساب می آید( چون یک موجود محدود داره درباره یک ماهیت محدود و در عکس محدودیت آن ماهیت فکر می کند، تشبیه ریاضیش میشه منفی ضربدر منفی نتیجه می دهد مثبت، پس ما داریم درباره چیزی فکر می کنیم که (نا محدود(مثبت)) است…)
منم موافقم و فضا تا بی نهایت ادامه دارد
قطر جهان قابل مشاهده هم درکش سخت دیگه چه برسه به بینهایت.
۹۳ میلیارد سال نوری واقعا خیلی دور ولی احتمالش خیلی بالاست که جهان خیلی بزرگتر از ۹۳ میلیارد سال نوری باشه البته اینم بگم پس مرگ گرمایی کیهان چیه؟ مگه جهان روزی از بین نمیره
روانی شدم 🤪🤪🤒🤒🥴🥴🥴🤕😖😖
مطلب بسیار گیرا و جالبی است. ممنون از مترجم گرامی !