كهكشان‌هاي بيضوي

كهكشان‌هاي بيضوي كه با E نمايش داده مي‌شوند. شكل يك كره‌ي پخ را دارند (شايد هيچ توافق عمومي مبني بر اين‌كه آنها پخ، كشيده‌ شده يا سه‌ محوري‌اند، وجود نداشته باشد؛ ما به هر حال آنها را پخ مي‌گوييم).

اين كهكشان‌ها در آسمان به صورت قرص‌هاي بيضي‌شكل نوراني ظاهر مي‌شوند. (مثل كهكشان M32، از نوع E2 و همدم كهكشان‌ زن به زنجير بسته).

توزيع نورشان يكنواخت است و درخشندگي سطحي از مركز به طرف بيرون تقريبا به صورت LogI(r)  متناسب با r به توان منفي يك‌چهارم كاهش مي‌يابد.

كهكشان‌هاي بيضوي بر طبق كشيدگي شكل تصويرشده‌ي ظاهري‌، رده‌بندي مي‌شوند. يعني اگر a و b محورهاي بلند و كوتاه بيضي ظاهري باشند، آنگاه طبق فرمول  10(a-b)\a   بيضويت مشاهده شده را بيان مي‌كند. چون سمت‌گيري يك كهكشان معين نمي‌تواند تعيين شود،‌  بيضويت واقعي نمي‌تواند به دست آيد. بنابراين، يك كهكشان E0 دايره‌اي به نظر مي‌رسد، در حالي‌كه آنهايي كه به طور صعودي بيضوي شكل مي‌شوند، از E1 تا E7 اسم‌گذاري مي‌شوند. (آخرين آنها، مسطح‌ترين كهكشان مشاهده شده است).

كهكشان‌هاي E،  هيچ محور چرخشي‌اي ندارند. ستارگان آنها مدارهايي با شيب‌هاي مختلف دارند. مطالعات آماري ما را به اين نتيجه مي‌رسانند كه بيضويت حقيقتي اين كهكشان‌ها به صورتي يكنواخت از E0 تا E7 نمايش داده مي‌شوند.

كهكشان‌هاي cD

يك رده‌ي اضافي كم‌ و بيش مشابه كهكشان‌هاي cD مي‌باشد كه توسط دبليو دبليو مورگان (W.W.Morgan) معرفي شده است. (به طور تاريخي C در نام‌گذاري نجومي براي ابرغول‌ها و D براي پخش به‌كار مي‌رود).

اين‌ها به طور ظاهري بيضوي به نظر مي‌رسند، اما داراي پوشش‌هاي گسترده و به ندرت،‌ هسته‌هاي چندگانه مي‌باشند. قطر آنها تا چند مگاپارسك است. محتمل‌ترين منشأ براي كهكشان‌هاي cD،  رشد با خوردن يك بيضوي عادي ابرغول واقع در مركز يك خوشه مي‌باشد. (به اين مبحث در آينده خواهيم پرداخت).

ادامه دارد ….