بیگ بنگ: نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد در ماموریت‎های فضایی طولانی زمانی که فضانوردان در معرض شرایط بی‌وزنی قرار می‌گیرند، بدن آنها دچار نوعی تب فضایی شده و دمای آنها دستخوش تغییر می‌شود.

نوع تب فضايي حتي زماني كه بدن فضانوردان در وضعيت استراحت قرار دارد نيز بروز مي‌كند. اما اين افزايش دما به يكباره رخ نمي‌دهد،‌ بلكه طي ماه‌ها اقامت در فضا و تطبيق بدن با شرايط خلاء ايجاد مي‌شود. بدن فضانوردان پس از دو و نيم ماه اقامت در فضا، در زمان ورزش به 40 درجه سانتيگراد مي‌رسد و در زمان فعاليت‌هاي عادي و حتي استراحت دماي بدن آنها يك درجه بالاتر از 37 درجه عادي است.

پژوهش محققان دانشگاه پزشکی چاریته در برلین نشان می دهد که وجود گرانش کم در فضا و بی وزنی ناشی از آن با افزایش حدود یک درجه سانتیگراد دمای بدن فضانوردان ارتباط دارد. این محققان با استفاده از حسگرهاي فوق حساس كه روي پيشاني نصب مي‌شوند، توانستند دماي بدن 11 فضانورد را در زمان‌هاي مختلف، پيش از آغاز سفر فضايي و در حين اقامتشان در ايستگاه فضايي اندازه‌گيري كنند.

آنها دريافتند دماي دروني بدن انسان در وضعيت خلاء با سرعت بيشتري نسبت به زمين افزايش پيدا مي‌كند. اين از آن رو است كه محيط بي‌وزني با فاكتورهاي كليدي تنظيم دماي بدن انسان در تعامل است، عواملي مانند گرمايي كه بدن به محيط اطراف منتقل مي‌كند و يا ميزان عرقي كه براي خنك شدن بدن ترشح مي‌شود. براي مثال عرق بدن در فضا به كندي تبخير مي‌شود و اين يعني در زمان ورزش در فضا بدن بيش از اندازه داغ شده و تخليه حرارت مازاد براي بدن به مشكلي بزرگ تبديل مي‌شود و اين مشكلات مي‌توانند در سفرهاي طولاني‌تر فضايي،‌ براي مثال سفر به مريخ دردسرساز شوند.

به گفته دانشمندان، این وضعیت که ما آن را تب فضایی می خوانیم پیامدهای بالقوه ای در زمینه سلامت، رفاه و حمایت از فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت دارد. محققان خاطرنشان کردند که این پدیده همچنین تبعاتی برای تمدن های آینده فضایی و توانایی فرگشتی انسان برای سازگاری با تغییرات اقلیمی دارد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Scientific Reports منتشر شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه